Muzyka/Wstęp

Głównym przedmiotem tej książki jest teoria muzyki zachodniej, przede wszystkim klasycznej (tzw. Common practice period, czyli od ok. 1600 do ok. 1900 roku). Odniesienia do innych tradycji muzycznych: europejskiej muzyki dawnej (antycznej, średniowiecznej, renesansowej), muzyki ludowej i etnicznej, muzyki krajów Wschodu (indyjskiej, chińskiej, japońskiej), jak również rozmaitych nurtów muzyki XX i XXI wieku mogą pojawiać się w formie dygresji, ale nie powinny objętościowo zdominować głównego tematu.

W podręczniku intensywnie wykorzystywany jest zapis nutowy, do którego wprowadzenie znajduje się w początkowych rozdziałach.

Motywem przewodnim tej książki jest uproszczony podział na pięć głównych aspektów dzieła muzycznego:

• rytm – dotyczy tempa, rozmieszczenia i akcentowania dźwięków;
• melodia – „poziomy“, sekwencyjny aspekt struktury muzycznej, związany z wysokością dźwięków następujących kolejno po sobie;
• harmonia – „pionowy“ aspekt struktury muzycznej, związany ze współbrzmieniem dźwięków równoczesnych;
• dynamika, czyli natężenie dźwięku (głośność);
• artykulacja, czyli sposób wydobycia dźwięku.

Spośród tych elementów zapis nutowy dość wiernie odzwierciedla pierwsze trzy (rytm, melodię i harmonię), natomiast co do dwóch ostatnich podaje jedynie przybliżone określenia.