Gramatyka edytuj

Język niemiecki należy do języków fleksyjnych bazujących na deklinacji i koniugacji. Koniugacja w języku niemieckim jest w porównaniu z innymi językami stosunkowo mocno rozbudowana. Natomiast deklinacja w porównaniu z deklinacją w łacinie czy w języku polskim jest stosunkowo uboga i obejmuje zaledwie cztery przypadki.

Czasownik (Verb) edytuj

Koniugacja czasowników obejmuje:

odmianę przez osoby (Person)
liczbę (Numerus)
tryb (Modus)
czas (Tempus)
stronę (Genus)

Czasy (Tempora) edytuj

Rekcja (Rektion) edytuj

Rzeczownik (Substantiv/Nomen) edytuj

Deklinacja w języku niemieckim wyróżnia cztery przypadki i dwie liczby:

Nominativ Sing./Pl.
Genitiv Sing./Pl.
Dativ Sing./Pl.
Akkusativ Sing./Pl.

Przedimek (Artikelwort) edytuj

Rodzajnik (Artikel) edytuj

Zaimek (Pronomen) edytuj

Przyimek (Präposition) edytuj

Przymiotnik (Adjektiv) edytuj

Przysłówek (Adverb) edytuj

Spójnik (Konjunktion) edytuj

Spis treści