Pszczelarstwo/Choroby/ABPV
Wirus ostrego paraliżu pszczół, ABPV edytuj
Należy do grupy wirusów RNA o długości 30 nm (30-9m)[1]. Patogenem wirusa ostrego paraliżu pszczół jest Cripavirus (B) (Dicistroviridae).
Etiologia edytuj
Roznosicielem wirusa ABPV jest roztocz Varroa destructor. Pasożyt ten zakaża organizm larwy lub dorosłej pszczoły wirusem podczas odżywiania się hemolimfą owadów. Znaczne porażenie rodziny pszczelej przez warrozę powoduje nasilenie występowania wirusów ABPV.
Objawy i przebieg choroby edytuj
Choroba osiąga szczyt rozwoju najczęściej wiosną, często powodując śmierć całej rodziny pszczelej. Charakteryzuje się dużym osypem pszczół. Rodziny chore na ABPV są na tyle osłabione, że próby zasilenia ich czerwiem i pszczołami z rodzin zdrowych nie przynoszą pozytywnych rezultatów. Mimo prób ratowania rodziny nie rozwijają się i sukcesywanie słabną.
W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Pszczelarskim w Kirchhain[2] stwierdzono, że infekcja spowodowana tym wirusem może być przyczyną śmierci rodziny pszczelej w czasie zimowli[3].
Leczenie i zapobieganie edytuj
Nie ma sposobów ani leków na leczenie ABPV. Chore rodziny powinny jak najszybciej zostać zlikwidowane, aby nie stały się ogniskiem rozprzestrzenienia choroby w całej pasiece. Jedynym sposobem zapobiegania ABPV jest skuteczne zwalczanie warrozy w pasiece.