Gdzie się mówi po polsku? edytuj

Język polski jest oczywiście używany w Polsce, ale nie tylko. Mówią nim Polacy zamieszkali we wszystkich krajach świata, jak też polscy Żydzi zamieszkali w Izraelu. Język polski jest językiem ojczystym dla około 50 milionów ludzi na całym świecie.

Jaka jest historia tego języka? edytuj

Polski jest podobnie jak czeski językiem zachodniosłowiańskim, nic więc dziwnego że Polak i Czech mogą zrozumieć się, gdy każdy mówi we własnym języku. Dawniej język polski pełnił na terenie Europy Wschodniej podobną funkcję jaką dziś pełni angielski - mówiono nim na dworach władców i służył za narzędzie porozumiewania się dla ludzi nieznających nawzajem swoich języków. W okresie, kiedy Polska była pod zaborami, Niemcy i Rosjanie zabraniali Polakom używania swojego języka w szkołach, przeciw czemu protestowano m.in. we Wrześni w 1901 roku.

Jak zapisuje się ten język? edytuj

Język polski zapisuje się, podobnie jak angielski czy niemiecki, za pomocą alfabetu łacińskiego, jednak przy użyciu liter, których nie ma w większości innych języków zapisywanych w ten sposób, takich jak ś, ź, ż, ć, ą czy ę.

Kiedyś używano też w pewnych sytuacjach innych alfabetów. Na przykład w średniowieczu polscy Żydzi zapisywali go alfabetem hebrajskim, w XVII wieku do korespondencji z Turkami używano alfabetu arabskiego, a pod zaborami w ramach tak zwanej rusyfikacji próbowano wprowadzić cyrylicę.

Jakie dzieła powstały w tym języku? edytuj

Po polsku pisali Julian Tuwim i Jan Brzechwa - autorzy wierszy dla dzieci szeroko znanych w Polsce i poza jej granicami. Innym ważnym dziełem w języku polskim są Treny napisane w XVI wieku przez poetę Jana Kochanowskiego po śmierci córki Urszulki. Po polsku pisał Mikołaj Rej który nawet stworzył cytat A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.

Wielu polskich pisarzy tłumaczonych jest na obce języki. Do najbardziej popularnych należą Stanisław Lem oraz Ryszard Kapuściński. Jednak najczęściej tłumaczoną na języki obce polską książką jest Dzienniczek św. Faustyny Kowalskiej (Heleny Kowalskiej). Nie wiadomo dokładnie na ile języków została przetłumaczona, ponieważ tłumaczy się ją nawet na mało znane języki i dialekty.[1]


  1. Gość Niedzielny, Nr 13/ 30 III 2008