Śpiewnik/Laura i Filon
| Opis | Tekst |
Opis edytuj
Laura i Filon to XVIII-wieczna sielanka, napisana przez Franciszka Karpińskiego.
Piosenkę śpiewano na różne melodie; jedną z nich wykorzystał Fryderyk Chopin w Fantazji na tematy polskie op. 13 na fortepian i orkiestrę.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska nawiązała do niej w wierszu Laura i Filon z tomu Różowa magia.
Muzyka edytuj
Aranżacja: Karol Lipiński (1790–1861)
Źródło: Karol Lipiński, Pieśni polskie i ruskie ludu galicyjskiego. Z. 2, Nuty, Wacław Zaleski, Lwów: F. Piller, 1833, s. 95.
Tekst edytuj
Autor: Franciszek Karpiński (1741–1825)
Laura.
Już miesiąc zaszedł, psy się uśpiły,
I coś tam klaszcze za borem
Pewnie mnie czeka mój Filon miły,
Pod umówionym jaworem.
Nie będę sobie warkocz trefiła,
Tylko włos zwiążę splątany:
Bobym się jeszcze bardziej spóźniła,
A mój tam tęskni kochany.
Wezmę z koszykiem maliny moje,
I tę plecionkę różowę;
Maliny będziem jedli oboje:
Wieniec mu włożę na głowę.
Prowadź mię teraz miłości śmiała;
Gdybyś mi skrzydła przypięła!
Żebym najprędzej bór przeleciała!
Potem Filona ścisnęła.
[...]
Źródło: Józef Chociszewski, Bukiet pieśni światowych, Poznań: Jarosław Leitgeber, 1901, s. 57–65.
