Śpiewnik/Pije Kuba do Jakuba

Opis Tekst

Muzyka

edytuj

Autor nieznany.
Aranżacja: Franciszek Barański

 

Źródło: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patryotyczne i narodowe, Lwów: nakładem Księgarni Polskiej B. Połonieckiego, [ok. 1918], s. 36.

Autor: Stefan Witwicki (1801–1847).

Pije Kuba do Jakuba,
Jakub do Michała.
Wiwat i ty, wiwat i ja,
Kompanija cała.
A kto nie wypije,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Tego we dwa kije.

W dawném stanie, choć w żupanie,
Szlachcic złoto dźwiga.
Dzisiaj wpięto, kuso, wcięto,
A w kieszeni figa.
Kto za modą (lub: bez grosza) żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech modnie nie żyje.

Koroneczki, perełeczki
Pani miała sama.
Dziś szynkarka i kucharka
Stroi się jak dama.
Kto nad stan swój żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu
Niech nad stan nie żyje.

Dych (lub: barszcz) z bigosem, jędyk z sosem
Jadły dawniej pany.
Dziś robaki i ślimaki
Jedzą jak bociany.
Kto żabami żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech gadem nie żyje.

Tyś Polakiem i ja takim,
Jeszcze mamy szable.
Przyjdzie który, to mu skóry
Potrzepiemy djable.
Kto wrogów nie bije,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech ich dobrze bije.

Tyś Polakiem i ja takim,
W tém jest nasza chwała.
Wiwat ja, wiwat ty,
Kompanija cała.
A kto nie wypije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje.

Pili nasi pradziadowie,
Każdy wypił czarę,
Jednak głowy nie tracili,
Bo pijali w miarę.
Kto nad miarę pije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje.

Pili nasi pradziadowie,
Nie byli pijacy,
Żyli mężni, pracowici,
Bądźmyż i my tacy.
A kto nie dopije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje.

Źródło: Oskar Kolberg, Lud : jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, t. Serya 6, Krakowskie. Część 2, Kraków: fundusz J. R. Lubomirskiego, 1873, s. 320–321.

Zobacz też

edytuj