Śpiewnik/Serdeczna Matko

Muzyka edytuj

Autor: nieznany (pieśń kościelna z XVIII wieku)
 
Źródło: Barański Franciszek, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patryotyczne i narodowe, Lwów: nakładem Księgarni Polskiej B. Połonieckiego, [ok. 1918], s. 2–3.

Tekst edytuj

Autor: nieznany

Serdeczna Matko, Opiekunko ludzi
Niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi.
Do Ciebie dzieci wygnane wołamy,
Zmiłuj się, zmiłuj, niech się nie tułamy.
Ciebie Maryo błagamy ze łzami,
Królowo Polska, przyczyń się za nami!

Do kogóż wzdychać mamy nędzne dziatki?
Tylko do Ciebie, ukochanej Matki,
U której serce otwarte każdemu,
A osobliwie nędzą strapionemu.
Ciebie Maryo...

Zasłużyliśmy, to prawda, przez złości,
By nas Bóg karał rózgą surowości,
Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze,
Szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.

Ty masz po sobie i Ojca, i Syna,
Za czem Go Twoja przejedna przyczyna,
Pokazawszy Mu piersi i wnętrzności,
Łatwo Go skłonisz Pani do litości.
Ciebie Maryo...

Dla Twego serca wszystko Bóg uczyni,
Daruje plagi, choć człowiek zawini,
Jak Cię cna Matko nie kochać serdecznie,
Gdy się skryć można pod Twój płaszcz bezpiecznie.
Ciebie Maryo...

Ratujże tedy, Matko ukochana,
Zagniewanego gdy zobaczysz Pana,
Mieczem przebite pokazuj Mu serce,
Gdy Go do krzyża przybili morderce.
Ciebie Maryo...

Dla tych boleści, któreś wycierpiała,
Kiedyś pod krzyżem Syna Swego stała.
Bóg nam daruje, byśmy nie cierpieli,
Cośmy wytrzymać za złość naszą mieli.
Ciebie Maryo...

A gdy ujdziemy jak gniewu, tak chłosty,
Pokaż nam Matko tor do nieba prosty.
Byśmy to serce, z którego opieki
Dotąd żyjemy, kochali na wieki.
Ciebie Maryo...


Źródło: Barański Franciszek, Jeszcze Polska nie zginęła : pieśni patryotyczne i narodowe, Lwów: nakładem Księgarni Polskiej B. Połonieckiego, [ok. 1918], s. 4–5.

Zobacz też edytuj