Śpiewnik/Spuśćcie nam na ziemskie niwy
| Opis | Muzyka | Tekst |
Opis edytuj
Pieśń adwentowa.
Muzyka edytuj
Autor: nieznany
Aranżacja: Michał M. Mioduszewski (1787–1868)
![\version "2.20.0"
\header{
title = "Spuśćcie nam na ziemskie niwy"
poet = "Słowa: autor nieznany (pieśń kościelna)"
composer = "Muzyka: autor nieznany"
arranger = "Aranżacja: Michał M. Mioduszewski (1787–1868)"
tagline = ""
}
\score{
\new Staff \with {midiInstrument = "church organ" } {
\relative c' {\clef bass
\key c \major
\time 4/4
\autoBeamOff
\partial 8*2
g8 g |
c4 \stemUp g a b |
\stemNeutral c c r e |
d b c a |
\break
a8[ g] g4 r g8 g |
c4 \stemUp g a b |
\stemNeutral c c r e |
\break
d b c a |
a8[ g] g4 r g8 g |
d'4 d d e |
\break
f8[ d] d4 r g,8 g |
d'4 d d e |
f8[ d] d4 r d |
\break
e d c b |
a8[ g] g4 r c |
g c e8[ d] c[ b] |
d[ c] c4 r \bar "."
}
\addlyrics { \small {
Spuść -- cie nam na ziem -- skie ni -- wy Zbaw -- cę, z_nie -- bios o -- bło -- ki! Świat przez grze -- chy nie -- szczęś -- li -- wy, Wo -- łał w_no -- cy głę -- bo -- kiej; Gdy wśród prze -- klęc -- twa od Bo -- ga, Czart pa -- no -- wał, śmierć i trwo -- ga, A cięż -- kie prze -- wi -- nie -- nia, Zam -- kły bra -- my -- zba -- wie -- nia.
}
}
}
\layout{}
\midi{}
}](http://upload.wikimedia.org/score/c/g/cgypnplvr1dazhrzzizd97s9ozjhxwm/cgypnplv.png)
Źródło: Michał M. Mioduszewski, Śpiewnik kościelny czyli Pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane. Kraków : w Drukarni Stanisława Gieszkowskiego, 1838. S. 23–24 (pieśń 9).
Tekst edytuj
Autor: nieznany
Opracowanie: Michał M. Mioduszewski (1787–1868)
1.Spuśćcie nam na ziemskie niwy
Zbawcę z niebios obłoki!
Świat przez grzechy nieszczęśliwy,
Wołał w nocy głębokiej;
Gdy wśród przeklęctwa od Boga,
Czart panował, śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia,
Zamkły bramy zbawienia.
2. Ale się Ojciec zlitował
Nad nędzną ludzi dolą,
Syn się chętnie ofiarował,
By spełnił wieczną wolą:
Zaraz Gabryel zstępuje,
I Maryi to zwiastuje,
I że z Ducha świętego,
Pocznie Syna Bożego.
3. Panna przeczysta w pokorze
Wyrokom się poddaje,
Iszczą się wyroki Boże,
Słowo ciałem się staje.
Ach! ciesz się, Adama plemię,
Zbawiciel zejdzie na ziemię:
Drżyj piekło! on twe mocy,
W wiecznej pogrąży nocy.
4. Oto się już głos rozchodzi:
Wstańcie bracia uśpieni!
Zbawienie nasze nadchodzi,
Noc się w jasny dzień mieni.
Precz odtąd dzieła niecnoty!
Wylęgnione w śród ciemnoty:
Niech każdy z nas w przyszłości,
Zbroję wdzieje światłości.
5. Niech nas zdobi mierność stała,
W pokarmie i napoju,
Nie hołdujmy chuciom ciała,
Żyjmy w zgodzie, w pokoju!
Naśladować tego mamy,
Którego przyjścia czekamy:
Ta jest powinność nasza
Jak Apostoł ogłasza.
6. Zbawco świata! szczerze chcemy
Pełnić te powinności;
Złącz się z nami, niech będziemy
Twemi dziećmi w szczerości!
Wlej, o Jezu miłościwy!
W duszę mą pokój prawdziwy,
Posiądź i serce moje,
Wszak jestem dziecię twoje.
Źródło: Michał M. Mioduszewski, Śpiewnik kościelny czyli Pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane. Kraków : w Drukarni Stanisława Gieszkowskiego, 1838. S. 23–25 (pieśń 9).
