Śpiewnik/Ten mem zdaniem dobrze żyje
| Opis | Muzyka | Tekst |
Opis edytuj
Pieśń powstała w XVIII wieku, w gronie twórców spotykających się na obiadach czwartkowych organizowanych przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Autorem słów jest ksiądz Stanisław Bohomolec. Dodatkowe zwrotki dopisał także biskup Ignacy Krasicki.
Muzyka edytuj
![\version "2.20.0"
\header {
title = "Pochwała wesołości"
poet = "Słowa: Franciszek Bohomolec"
composer = "Muzyka: autor nieznany"
arranger = "Aranżacja: Stefan Surzyński"
tagline = ""
}
melody = \new Staff \with {midiInstrument = "viola"} {
\relative c''{
\clef treble
\key e \major
\time 4/4
\tempo 4=120
^\mf gis4. a8 b4 b |
gis4. a8 b4 b |
cis8([ b)] b([ a)] a([ gis)] gis([ fis)] |
b4. a8 a4 gis |
gis4. a8 b4 b |
gis4. a8 b4 b |
cis8([ b)] b([ a)] a([ gis)] gis([ fis)] |
b4. a8 a4 gis |
\repeat volta 2 {
a4. fis8 gis4 gis |
a4. fis8 gis4 gis |
b4 ^\markup { \italic { rall. } } gis8([ b)] e4 cis |
b8([ a)] gis([ fis)] fis4 e |
}
}
\addlyrics { \small {
Ten mem zda -- niem do -- brze ży -- je,
ten na dłu -- gie la -- ta go -- dzi,
kto pod mia -- rką wi -- nko pi -- je
i pio -- snka -- mi tro -- ski sło -- dzi.
Po szkla -- ne -- czce do pio -- sne -- czki
po pio -- sne -- czce do szkla -- ne -- czki.
} }
}
\score {
\melody
\layout{}
}
\score {
\unfoldRepeats
\melody
\midi{}
}](http://upload.wikimedia.org/score/n/s/ns3m6zym9wvymqzb096wp7bt34k2ktn/ns3m6zym.png)
Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2. Tarnów : Z. Jeleń, [ok. 1912]. S. 63–64.
Tekst edytuj
Autor: Franciszek Bohomolec
1. Ten mem zdaniem dobrze żyje,
ten na długie lata godzi,
kto pod miarką winko pije
i piosnkami troski słodzi.
Po szklaneczce do piosneczki,
po piosneczce do szklaneczki.
2. Ustępuje wnet frasunek,
znika serca utrapienie,
skoro usta czują trunek,
a uszy – wesołe pienie.
Po szklaneczce...
3. Aleksander tak żył Wielki,
Skoro ucichła Bellona,
Przynoszono mu butelki,
Przy nich szły śpiewaczek grona.
Po szklaneczce...
4. Precz posępnych mędrców czoła,
Naukom zły humor szkodzi,
Milsza jest mądrość wesoła,
Wino myśli dobre rodzi.
Po szklaneczce...
5. Pytagor muzyki brzmieniem
Z przywar serce swe wybawił,
Dyogenes beczki cieniem
I siebie i drugich bawił.
Po szklaneczce...
6. Trudy rozkosz niech przeplata,
Umiejmy czas dobrze trawić,
Bodajbyśmy w setne lata
Tak się mogli jak dziś bawić!
Po szklaneczce...
Po szklaneczce do piosneczki...
Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2. Tarnów : Z. Jeleń, [ok. 1912]. S. 63–64.