Śpiewnik/W okolicznem mieście/Tekst

Tekst

Wersja z 1892 roku

Autor: nieznany (ballada ludowa)
Opracowanie: Zygmunt Gloger (1845–1910)

1. Pod Krakowem we wsi
co się było stało,
Że się dwoje młodych
w sobie zakochało.

2. Jak się zakochali,
tak się miłowali,
Tylko im rodzice
żenić nie dawali.

3. Przyszedł do niej w nocy
o pierwszej godzinie:
– Wstawaj, Magdalenko,
odprowadzisz ty mnie.

4. Magdalenka wstała,
rzewnie zapłakała,
Bieluchną chusteczką
oczki ocierała.

5. Odprowadziła go
na rozstajne drogi:
– Idź Matysku do dom
od swojej niebogi.

6. A on ci ją prosi,
by go dalej wiodła,
Ona od żałości
iść dalej nie mogła.

7. – Gdy cię nie dostanę,
to drugiemu nie dam;
Tu ciebie zabiję,
tutaj cię pochowam.

8. – O mój Matyseczku,
kiedy mnie masz zabić,
Dajże mi się jeszcze
do Boga pomodlić.

9. – Moja Magdalenko,
tej modlitwy dosyć,
Już nic nie pomoże
dłużej Boga prosić.

10. I tamci ją zabił,
tamci ją pochował,
Pod zielonym dębem
grób jej ubudował.

11. I wrócił do domu,
rodzicom oznajmił:
– Jużem młynarzowi
Magdalenkę zabił.

12. – Dostaniesz ty lepszą,
jeszcze raz piękniejszą,
Która będzie miała
srebro kosztowniejsze.

13. – O moi rodzice,
źle wy mi mówicie,
Bo o srogim żalu
w mym sercu nie wiecie.

14. Poszedł do młynarzów,
młynarzom oznajmił:
Że dzisiejszej nocy
Magdalenkę zabił.

15. – Oto mnie tu macie,
oto mnie trzymajcie;
Jakom ja śmierć zadał,
taką wy mnie dajcie,

16. Ręce obetnijcie,
i na kół mnie wbijcie,
A żadnej litości
nade mną nie miejcie.

17. Magdalenkę niosą
panienki i szlachta,
A Matyska wiodą
kaciki do miasta,

18. Kołem ręce łamią
i mieczem siekają,
Jak on jej uczynił,
tak mu oddawają.

19. A nad Magdalenką
trzy wieńce wiewają,
Nad Matyskiem wrony
i kruki krakają.

20. A po Magdalence
dzwony pięknie grały,
Po Matysku ino
bory zaszumiały.

Źródło: Zygmunt Gloger, Pieśni ludu : (w latach 1861-1891), Zygmunt Noskowski (muz.). Kraków : nakładem autora, 1892. S. 215 (pieśń 108).