Śpiewnik/Wesoło, bracia, wesoło
| Opis | Muzyka | Tekst |
Muzyka
edytujAutor: nieznany
Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2. Tarnów : Z. Jeleń, [ok. 1912]. S. 90–91.
Tekst
edytujAutor: Wacław Zaleski
1. Wesoło, bracia, wesoło!
Pochwyćcie duże puchary,
Dzban pełny, usiądźcie w koło
Miłości palcie ofiary:
Miłość, śpiewanie i wino
Są życia rozkoszą jedyną.
2. Miłością cały świat płonie,
Miłość jest szczęściem, choć płocha,
Największy mocarz na tronie
Jest nędzny, kiedy nie kocha:
Pochwyćcie potężne szklanki,
Niech żyją nasze kochanki.
3. Śpiewania słodka potęga,
Zjadliwe zgryzoty płoszy;
Śpiewanie do serca sięga,
Jest źródłem wszelkiej rozkoszy:
Pochwyćcie potężne czary,
Niech żyje Orfeusz stary.
4. Wino niebieskim jest darem,
Nic zdrowia nie krzepi dzielniej;
Bogowie żyją nektarem,
Dlatego są nieśmiertelni:
Pochwyćcie potężne dzbany.
Niech żyje Bachus rumiany.
5. Kto kocha, śpiewa i pije,
Bratnie podajcie mu dłonie;
Kto dla tych rozkoszy nie żyje,
Nie godzien w naszem być gronie.
Miłość, śpiewanie i wino
Są życia rozkoszą jedyną!
Źródło: Stefan Surzyński, Echo polskie : największy zbiór pieśni polskich obyczajowych i okolicznościowych (...) z melodyami. T. 2. Tarnów : Z. Jeleń, [ok. 1912]. S. 90–91.
