Tytułem wstępu edytuj

Język baskijski, jest językiem izolowanym, nie zaliczającym się do żadnej z grup językowych, mimo iż niektórzy badacze zaliczają go do grupy języków kaukaskich. Językiem tym posługuje się około połowa populacji baskijskiej w Hiszpanii. Na emigracji jest to język raczej już nieużywany.

Sam język baskijski, mimo iż czerpie wiele z hiszpańskiego (słownictwo), tudzież francuskiego (dwudziestkowy system liczbowy), jest językiem niezwykłym, tak jak i sam naród baskijski. Wiadome jest, że Baskowie należeli do ludności rdzennej, zamieszkującej Europę przed przybycie Indoeuropejczyków na terytorium. Dzięki niekorzystnym warunkom do ekspansji, zachowali w większości swój język oraz odmienną kulturę, a nawet budowę ciała i typ urody (sic!).

Rys historyczny edytuj

Historia Basków zaczyna się od momentu ustąpienia Cesarstwa Rzymskiego z terytoriów współczesnej Hiszpanii. Jako królestwo mówi się o ich państwie od IX wieku, zaś w okresie gdy do Gniezna przyjechał Otton III, ówczesne Królestwo Nawarry było lokalną potęgą. W XIII wieku jednakże zaczął się zmierzch ich państwa, aby w wieku reformacji i Wielkich Odkryć zostać podzielone między Francję i Hiszpanię. Baskowie jednakże służyli nowej ojczyźnie. Baskiem był np. Ignacy Loyola.