Chemia nieorganiczna/Wstęp

Kilka uwag na temat uczenia się chemii.

Chemia jako słowo odstrasza większość młodych ludzi, którzy niejako przymuszeni są obowiązkiem szkolnym do próby jej zgłębienia. Bardzo często nauczyciele zapominają o tym, że niektóre fakty nie są aż tak oczywiste dla młodych ludzi. Rzuca się na nich tablicę Mendelejewa i usiłuje wytłumaczyć, że mol to mol. Nie zawsze jednak dociera to do tych z nas, którzy postrzegają świat jeszcze wciąż makroskopowo.

U podstaw zrozumienia chemii leży umiejętność spojrzenia na otaczający nas świat w sposób analityczny. Weźmy na przykład człowieka. Na co dzień spotykamy rodziców, rodzinę, znajomych. Rozróżniamy ich po tych drobnych fragmentach takich jak kolor włosów, kolor oczu, postura, ale także po tych drobnych rzeczach, które robią. Rodzice się nami opiekują, nauczyciele nas uczą, a znajomi spędzają z nami czas. Ta metafora trafnie opisuje świat chemiczny. Te wszystkie drobne elementy, z których składa się świat różnią się właśnie w taki sam sposób, wielkością, kolorem, stanem skupienia, jak również tym, co powodują - woda jest niezbędna do życia, z żelaza zrobione są tory kolejowe, a węgiel może być ołówkiem lub diamentem.

Bez odpowiedniego sprzętu, przeciętny człowiek nie jest w stanie zobaczyć atomu - tej najmniejszej z cząstek - w takiej formie, w jakiej jest rozumiany poprzez chemię. Dlatego też by efektywnie uczyć się chemii należy wypracować w sobie umiejętność odnajdywania wszelakich skojarzeń, które znamy z życia codziennego.

Dlatego nie bój się myśleć o atomie jako o piłce, która uderza w inna piłkę. Nie bój się myśleć o pierwiastku jako o osobnej istocie. Spróbuj wyobrazić sobie pierwiastek jako postać fikcyjną. Niektóre z nich to poczciwe i przydatne do życia "duszyczki", a niektóre są naszymi najgorszymi wrogami. Nie bój się myśleć abstrakcyjnie. Pamiętaj o tym, że starożytni nie mieli mikroskopów, a jednak przeczuwali istnienie tych drobnych cząstek, klocków, z których zbudowany jest świat.

I ponad wszystko nie myśl, "czy mi to jest potrzebne do życia?" - szczególnie gdy według ciebie odpowiedź brzmi "nie". Ty sam, czytelniku, jesteś chodzącą "chemią". Ten ekran, na którym wyświetlasz strony wikibooks działa dzięki chemii, ten papier, na którym wydrukujesz swoje podręczniki był traktowany środkami chemicznymi. Chemia jest dookoła ciebie! Możesz nauczyć się ją ignorować, ale możesz również spróbować ją zaakceptować i zrozumieć.

My, wikipedyści życzymy wam miłej nauki chemii z poniższym podręcznikiem.