Dyskusja:Gramatyka języka słowackiego/Fonetyka

Najnowszy komentarz napisał(a) 15 lat temu SolLuna w wątku Przypisy

Poniżej poprawna treść i przypisy:



  • Obecność iloczasu, tj. występowanie par samogłosek wymawianych długo i krótko.[1]
  • Spółgłoski zgłoskotwórcze l i r mogące w pewnych okolicznościach tworzyć sylaby. Również podlegają zjawisku iloczasu.[1]
  • Prawo rytmiczne, w myśl którego w jednym wyrazie dwie następujące po sobie sylaby nie mogą zawierać głosek długich. Gdyby zaszła taka sytuacja, następuje skrócenie drugiej sylaby: krásnýkrásny. Występują jednak wyjątki (nie podlegają prawu rytmicznemu), np.: prútie, prútia, prútím, skálie, skália, skálím, básní, piesní, páví, pávieho, páviemu, pávích, pávím, líščí, líščieho, býčí, býčieho, zvážnieť, zmúdrieť, pálievať, chránievať, vábievať, vtáčí, lístí, tŕní, námietka, zásielka, uzávierka, súčiastka, sídiel, pásiem, písiem, čísiel, tretíkrát, niečích, viacnásobný, viackrát, tisíckrát, viacmiestny.[1][2]
  • Silny podział na dialekty, niekiedy różniące się od siebie dość znacznie.[3]

Język słowacki posiada 13 samogłosek, z czego 12 tworzy pary iloczasowe[1]

W języku słowackim występują 4 dwugłoski , tzw. dyftongi[1]:

ia, ie, iu, ô (uo)

Spółgłoski l i r mogą w niektórych sytuacjach zachowywać się jak samogłoski, tj. tworzyć sylaby. W takim użyciu zyskują one dodatkowo swe formy długie: ŕ, ĺ. Ta właściwość umożliwia tworzenie wyrazów, a nawet całych zdań nie posiadających ani jednej samogłoski, np.: krv, vlk, strč, krk, vrch, prst, tĺcť, kŕč[1]

W języku słowackim występuje 11 spółgłosek miękkich: j, č, , š, ž, c, dz, ň, ď, ť, ľ[1][4]. Trzy ostanie nie pojawiają się w języku polskim, stąd ich opanowanie może zająć trochę czasu.


Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Mária Ivanová-Šalingová, Samo Šaling, Zuzana Maníková Slovenčina bez chýb, Vydavateľstvo SAMO AAMM, Veľký Šariš 1998, s. 9-18, ISBN 80-967524-3-X.
  2. Veronika Bakalová, Jarmila Krajčovičová, Anton Bujalka, Slovenský jazyk pre 4. ročník základných škôl, OG-Vydavateľstvo Poľana spol. s.r.o., Bratislava 2003, s. 35,131, ISBN 80-89002-70-6.
  3. Jarmila Krajčovičová, Milada Caltíková, Lucia Žigová Slovenský jazyk 6. Účebnica, Vydal Orbis Pictus Istropolitana, spol. s.r.o., Bratislava 2004, s. 38, ISBN 80-7158-520-3.
  4. Jarmila Krajčovičová, Milada Caltíková, Slovenský jazyk 5. Účebnica, Vydal Orbis Pictus Istropolitana, spol. s.r.o., Bratislava 2006, s. 6, ISBN 80-7158-701-X.

--SolLuna ( dyskusja) 18:20, 22 cze 2009 (CEST)Odpowiedz

Powrót do strony „Gramatyka języka słowackiego/Fonetyka”.