Emacs/Wstęp

Emacs wymawiany „imaks”

Ikona Emacsa

Historia

Pierwotna wersja Emacsa została napisana w 1974 roku przez programistę z Massachusetts Institute of Technology, Richarda Stallmana jako zestaw makr dla innego edytora o nazwie TECO (Emacs = Editor MACroS).

W roku 1984 Stallman zaczął pisać nową wersję Emacsa, GNU Emacs, który stał się pierwszym programem projektu GNU. W rok później ukazała się wersja GNU Emacs 15.34, która była już oficjalnie dystrybuowana.

Licencja

Emacs jest przykładem wolnego oprogramowania, a nie jedynie oprogramowania open source.

Budowa

Emacs składa się z niewielkiego i wydajnego jądra napisanego w C, zawierającego też interpreter dialektu Lispa zwanego Emacs Lisp, oraz z ogromnej nadbudowy napisanej w Lispie i wykonywanej przez to jądro. Dzięki takiej konstrukcji Emacs jest elastyczny, a jego zachowanie można w pełni kontrolować przy użyciu Emacs Lispa.

Zastosowania

"Emacs jest dobrze znany jako edytor, ale nazywanie go edytorem, to jak nazwanie Qeen Mary łódką" - Charles Curley

Emacsa dostosowujemy do potrzeb za pomocą:

• trybów
• ... ( TODO)

Edytor tekstu

Jest to podstawowe zastosowanie Emacsa. Zobacz krzywą uczenia Emacsa

IDE

Emacs, nawet w wersji "prosto z pudełka" ( ang. out of box) posiada możliwości, które powodują że nie jest on tylko edytorem ale zintegrowanym środowiskiem programistycznym ( ang IDE) dla wielu języków programowania:

• C
• C++
• Lisp: elisp, CL, Closure
• SGML

Inne

Mniej typowe zastosowania to

• przeglądanie katalogów,
• obsługa urządzeń typu modemy
• graficzna przeglądarka stron WWW,
• klient poczty elektronicznej,
• gry komputerowe
• implementacja ELIZY.

Wersje

Istnieją dwie wersje Emacsa wywodzące się z pierwotnego kodu, znane jako GNU Emacs i XEmacs, oraz ogromna liczba edytorów i innych narzędzi wzorowanych na Emacsie.