Fedora Core 6 w przykładach
Instalacja edytuj
Do zainstalowania systemu w wersji podstawowej wystarczą płyty CD1 oraz CD2. Pozostałe oprogramowanie możemy zainstalować w aktualnej wersji bezpośrednio z Internetu za pomocą wygodnego narzędzia Add/remove software.
Standardowo mamy do wyboru środowiska graficzna Gnome oraz KDE. Jeżeli mamy dostęp do Internetu podczas instalacji możemy zaznaczyć skorzystanie z zewnętrznych repozytoriów pakietów Extras. Wówczas możemy również zainstalować wydajne środowisko graficzne XFCE.
Aktualizacja edytuj
Jeżeli konieczne jest przeprowadzenie aktualizacji pakietów na większej liczbie stanowisk, warto zabezpieczyć się przed wielokrotnym pobieraniem tych samych pakietów z Internetu. W przeciwnym wypadku nasze łącze internetowe przez długie godziny będzie obciążone powyższymi aktualizacjami.
Jeżeli posiadamy wiele stanowisk z identycznym lub podobnym zestawem zainstalowanego oprogramowania, pierwszą aktualizację należy przeprowadzić w sposób standardowy. Ponieważ po zakończeniu aktualizacji pobrane pakiety są usuwane, tu po pobraniu aktualnych pakietów z Internetu należy zrobić kopię zawartośći katalogów:
/var/cache/yum/core/packages
/var/cache/yum/extras/packages
/var/cache/yum/updates/packages
Wówczas na pozostałych komputerach możemy podmontować powyższe katalogi do odpowiednich folderów (np. za pomocą protokołu NFS lub SMB/CIFS) zawierających wykonaną przez nas kopię. Przy niedużej liczbie stanowisk można skorzystać również z zewnętrznej pamięci USB-flash i ręcznie skopiować pakiety do odpowiednich folderów. W takiej sytuacji program przeprowadzający aktualizację nie będzie pobierał pakietu z Internetu, jeżeli dany plik już znajduje się w docelowym katalogu.
Hibernacja edytuj
Aby skorzystać z funkcji hibernacji wystarczy z konsoli tekstowej wydać polecenie pm-hibernate. Można to zrobić zarówno z konta administratora jak i konta nieuprzywilejowanego użytkownika.
 |
Uwaga!
Powyższe czynności należy wykonać BEZ RESTARTU SYSTEMU, gdyż w przeciwnym wypadku dojdzie do uszkodzenia systemu i niemożności jego ponownego uruchomienia ze względu na brak jądra systemu na dysku twardym. |
Jeżeli zależy nam na automatycznym hibernowaniu komputera w przypadku, gdy nie jest przez nikogo używany, można skorzystać z prostego skryptu:
#! /bin/bash
#
# /root/hibernateifnotbusy.sh
#
# checking if cpu is busy or not,
# if not, script will hibernate the system
#
case "`cat /proc/loadavg | awk '{print $1 $2}'`" in
0.000.00)
pm-hibernate
esac
|
Uwaga!
Powyższe czynności należy wykonać BEZ RESTARTU SYSTEMU, gdyż w przeciwnym wypadku dojdzie do uszkodzenia systemu i niemożności jego ponownego uruchomienia ze względu na brak jądra systemu na dysku twardym. |
Powyższy skrypt należy następnie uruchamiać w stałych odstępach czasu np. co 6 minut. W tym celu należy dopisać do pliku /etc/crontab poniższy wiersz:
1-55/6 * * * * root /root/hibernateifnotbusy.sh
Następnie jako administrator wydajemy polecenie:
crontab /etc/crontab
|
Uwaga!
|
W każdym przypadku hibernacja systemu blokuje GRUBa, tak że nie ma możliwości uruchomienia innego systemu. Po włączeniu komputera od razu przywracany jest stan sprzed hibernacji. Dopiero po pełnym zamknięciu systemu możliwe jest uruchomienie innego systemu operacyjnego.
Ratowanie systemu edytuj
Jeżeli mimo wszystko zdarzyło się, że usunęliśmy lub odinstalowaliśmy pliki vmlinuz oraz initrd wykorzystując Fedora Core 6 Rescue CD możemy umieścić te pliki spowrotem na swoim pierwotnym miejscu. Dzięki temu uruchomimy tymczasowo system i będziemy mieli możliwość zainstalowania odpowiednich pakietów kernel korzystając z graficznych narzędzi Add / Remove software.
Brakujące pliki możemy zdobyć wykorzystując inny system, gdzie zainstalowany jest system Fedora Core 6. Wystarczy wówczas skopiować powyższe dwa pliki na pamięć USB-flash. Po uruchomieniu systemu z płyty Rescue CD drzewo katalogów naszego uszkodzonego systemu podmontowane jest do folderu /mnt/sysimage. Następnie podmontujemy nośnik USB do folderu /media:
mkdir /media mount /dev/sda1 -t vfat /media
Dzięki czemu możemy skopiować wymagane pliki do katalogu /boot naszego uszkodzonego systemu, oraz wyedytować plik grub.conf, jeżeli występują różnice pomiędzy rzeczywistymi nazwami i wersjami plików a plikami wskazanymi w pliku konfiguracyjnym GRUB.
Jeżeli powyższe czynności wykonamy prawidłowo, po uruchomieniu systemu z twardego dysku powinniśmy dysponować częściowo działającym systemem z dostępem do wszystkich graficznych narzędzi, do których się już przyzwyczailiśmy :-). Jednak jeżeli usunęliśmy pakiet kernel nasz system nie posiada żadnych modułów, więc nie mamy możliwości korzystać np. z karty sieciowej lub pamieci USB-storage. Aby przywrócić system w pełni należy zdobyć i zainstalować pakiet kernel z odpowiedniego pliku RPM, który przykładowo znajdziemy na płycie Fedora Core 6 CD. Mając dostęp do Internetu możemy już przeprowadzić standardową aktualizację systemu.
Zdalne logowanie edytuj
Konfiguracja zdalnego logowania znajduje się w narzędziach administracyjnych pod nazwą System / Login Screen.
Większość zmian wymaga uruchomienia z linii komend gdm-restart, aby wprowadzone zmiany zaczęły funkcjonować.
Apache i public_html edytuj
Główny plik konfiguracyjny znajduje się w katalogu /etc/httpd/conf. Dodatkowo plik ten załącza do konfiguracji wszystkie pliki znajdujące się w katalogu /etc/httpd/conf.d. Zazwyczaj znajdziemy tam sekcje konfiguracji dotyczące dodatkowych modułów serwera. Jeżeli korzystamy z graficznego konfiguratora system-config-httpd, znajdziemy tam również plik system-config-httpd.conf. Zawiera często zdublowane sekcje znajdujące się już w głównym pliku konfiguracyjnym. Dlatego warto zwrócić na niego uwagę, gdy np. ustawiamy katalog public_html w katalogach użytkowników. Może się zdarzyć wówczas, że parametry konfiguracyjne system-config-httpd nadpiszą ustawienia zawarte w głównym pliku konfiguracyjnym, a my usilnie będziemy edytowali wyłącznie plik /etc/httpd/conf/httpd.conf nie zauważając żadnej róznicy w działaniu serwera.