Francuski/Wstęp

Informacje podstawowe

Język francuski (la langue française) to język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich, podobnie jak hiszpański, portugalski, włoski i rumuński. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 65 mln ludzi. 280 mln mieszka w krajach, gdzie jest jednym z języków urzędowych bądź powszechnie używanych (54 kraje).

Historia

Początków języka francuskiego należy się doszukiwać już w czasach Rzymskiej okupacji na terenie ówczesnej Galii (czyli dzisiejszej Francji), kiedy używanie łaciny było narzucane podbijanym terytoriom. Latynizacja Galów doprowadziła w czasem do wyodrębnienie się oddzielnego języka.

Pochodzący od łaciny francuski jest obecnie, obok sardyńskiego, włoskiego i rumuńskiego, najbardziej do niej zbliżony pod względem gramatyki i słownictwa. Na język ten wpłynęły także języki celtyckie oraz germańskie. Wiele słów zostało zapożyczonych z greki.

Francuski od XVIII wieku był językiem międzynarodowym, przede wszystkim dyplomacji i kultury. Jego znajomość była postrzegana jako obowiązek każdej lepiej wykształconej osoby na świecie aż do lat 70. XX wieku. Francuski był bardzo popularny w Polsce, szczególnie wśród arystokracji. W całej Europie wykształceni ludzie posługiwali się nim na co dzień.

Zasięg języka francuskiego na świecie

Współcześnie, francuski wciąż jest jednym z głównych języków światowej dyplomacji: jest jednym z języków oficjalnych ONZ, Unii Europejskiej oraz Igrzysk Olimpijskich.

Językiem francuskim posługują się mieszkańcy Francji (w tym jej terytoriów i departamentów zamorskich), Belgii, Szwajcarii, Luksemburga, Kanady, Tunezji, Moroka, Senegalu, Haiti, Wybrzeża Kości Słoniowej, Madagaskaru, D.R.Konga, Algerii, Nigeru, Mali, Burkina Faso, Togo, Gabonu, Seszeli, Burundi, Czadu, Rwandy, Dżibuti, Kamerunu, Mauritiusu, Nowej Kaledonii.