GIMP/Instalacja programu
Wymagania edytuj
Program GIMP obsługuje wszystkie wersje Windows NT, czyli od XP (z dodatkiem Service Pack 3) do ósemki oraz Linux (musi mieć jednak środowisko graficzne w wersji co najmniej GNOME 2 lub KDE 3.2) i Mac OS X. Wskazany jest również co najmniej 128 MB RAM [1]
W innym źródle [2] zalecają dodatkowo wartości:
- procesor wielordzeniowy
- Rozdzielczość 1024x768 pikseli
- 300 MB miejsca na dysku
- 1 GB pamięci wirtualnej
- Opcjonalnie: OpenCL
Instalacja edytuj
Windows edytuj
- We wszystkich wersjach Windows instalacja będzie przebiegać podobnie. Klikamy w ten link i pobieramy program.
- Zapisujemy plik na pulpicie lub w jakimkolwiek innym miejscu.
- Uruchamiamy plik instalacyjny. Zazwyczaj przed pojawieniem się kreatora, pojawi się okienko zabezpieczające. Klikamy w przycisk „Uruchom” i zaczynamy Instalację. Jest ona bardzo prosta (zwłaszcza jeśli już wcześniej samemu instalowałeś/aś inne programy), więc nie będziemy jej tu opisywać. Polega głównie na naciskaniu „Dalej >”.
Linux edytuj
W większości dystrybucji (w szczególności Debian-owe i jego pochodne) jest już zainstalowany. By otrzymać najnowsze i aktualne wersje pakietów przeznaczonych dla tych systemów należy posłużyć się menedżerem pakietów:
sudo apt-get update sudo apt-get install gimp
Pierwsza komenda uaktualnia listę pakietów, druga z kolei instaluje pakiet GIMP [Uwaga: potrzebne połączenie z internetem]. Następnie należy jeszcze potwierdzić, iż chce się zainstalować pakiet GIMP i pakiety zależne – po chwili można się cieszyć zainstalowanym programem.
Konfiguracja edytuj
W zasadzie program działa bezproblemowo zaraz po instalacji, można tylko nieco przyspieszyć działanie aplikacji:
- Wchodzimy w Edycja-->Preferencje--> sekcja Środowisko.
- Tutaj mamy kilka opcji do przydzielania różnych zasobów dla GIMP-a:
- Minimalna liczba poziomów cofnięć - jak sama nazwa wskazuje, tu podajemy liczbę dozwolonych cofnięć operacji na obrazie w czasie pracy z programem. W zasadzie ich liczbę ogranicza tylko nasz dysk twardy i pamięć (dlatego nie ustawiać nie więcej niż 100).
- Maksymalna pamięć dla historii działań - przy ustawianiu powyższego, decyzję uzgadniamy jednocześnie z tym parametrem. Im więcej pamięci RAM dla tego elementu, tym szybciej (teoretycznie) powinno powyższe działać. W wypadku gdy mamy słaby komputer (spełniamy tylko minimalne wymagania lub nieco więcej) najlepiej tej opcji nie ruszajmy.
- Rozmiar pamięci podręcznej kafli - definiuje rozmiar pamięci RAM dla samego programu. Im jej więcej, tym rzadziej będzie wykorzystywania pamięć wirtualna która jak wiadomo, jest zdecydowanie wolniejsza.
- Liczba używanych procesorów - opcja dotyczy procesorów wielordzeniowych. Ustawiamy ją zgodnie z faktycznie posiadaną ilością (w Windows można to sprawdzić programem "informacja o systemie" lub podobnym, w linuksie programem lshw).