Tym schematem odmieniają się czasowniki np. gūztun, īmtun, izgūztwei.
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
gūza
|
gūzi
|
Tū
|
gūza
|
gūzi
|
Tāns/Tenā
|
gūza
|
gūzi
|
Mes
|
gūzimai
|
gūzimai
|
Jūs
|
gūzitei
|
gūzitei
|
Tenēi/Tennas
|
gūza
|
gūzi
|
- W odmianie części słów zmienia się zapis akcentu, np. īmtun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
imma
|
immi
|
Tū
|
imma
|
immi
|
Tāns/Tenā
|
imma
|
immi
|
Mes
|
immimai
|
immimai
|
Jūs
|
immitei
|
immitei
|
Tenēi/Tennas
|
imma
|
immi
|
- Część czasowników dostaje akcentu, np. keptun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
keppa
|
keppi
|
Tū
|
keppa
|
keppi
|
Tāns/Tenā
|
keppa
|
keppi
|
Mes
|
keppimai
|
keppimai
|
Jūs
|
keppitei
|
keppitei
|
Tenēi/Tennas
|
keppa
|
keppi
|
W odmianie czasowników, w których przed zmienną końcówką stoi litera s, następuje wymiana głoski s na t lub d, np.
- s → t, przykład odmiany aumestun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
aumetta
|
aumetti
|
Tū
|
aumetta
|
aumetti
|
Tāns/Tenā
|
aumetta
|
aumetti
|
Mes
|
aumettimai
|
aumettimai
|
Jūs
|
aumettitei
|
aumettitei
|
Tenēi/Tennas
|
aumetta
|
aumetti
|
- s → d, przykład odmiany pīstun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
pīda
|
pīdi
|
Tū
|
pīda
|
pīdi
|
Tāns/Tenā
|
pīda
|
pīdi
|
Mes
|
pīdimai
|
pīdimai
|
Jūs
|
pīditei
|
pīditei
|
Tenēi/Tennas
|
pīda
|
pīdi
|
Tym schematem odmieniają się czasowniki np. kāuptun, līztwei, teīktun, dēlbtun, tēnstun, wektwei.
- Przykład odmiany teīktun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
teīke
|
teīki
|
Tū
|
teīke
|
teīki
|
Tāns/Tenā
|
teīke
|
teīki
|
Mes
|
teīkimai
|
teīkimai
|
Jūs
|
teīkitei
|
teīkitei
|
Tenēi/Tennas
|
teīke
|
teīki
|
- Przykład odmiany kāuptun (w tym schemacie be = bja, pe = pja, we = wja, fe = fja, me = mja, se = ša, ze = ža, le = la, podobna sytuacja zachodziła w odmianie rzeczowników <37> i <40>):
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
kāupja
|
kāupi
|
Tū
|
kāupja
|
kāupi
|
Tāns/Tenā
|
kāupja
|
kāupi
|
Mes
|
kāupimai
|
kāupimai
|
Jūs
|
kāupitei
|
kāupitei
|
Tenēi/Tennas
|
kāupja
|
kāupi
|
Czasowniki z końcówką -stun, -stwei:
- s → t, przykład odmiany nērstwei:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
nērte
|
nērti
|
Tū
|
nērte
|
nērti
|
Tāns/Tenā
|
nērte
|
nērti
|
Mes
|
nērtimai
|
nērtimai
|
Jūs
|
nērtitei
|
nērtitei
|
Tenēi/Tennas
|
nērte
|
nērti
|
- s → d, przykład odmiany gēistwei:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
gēide
|
gēidi
|
Tū
|
gēide
|
gēidi
|
Tāns/Tenā
|
gēide
|
gēidi
|
Mes
|
gēidimai
|
gēidimai
|
Jūs
|
gēiditei
|
gēiditei
|
Tenēi/Tennas
|
gēide
|
gēidi
|
- W części czasowników dochodzi do wymiany e → ī w cz. przeszłym, np. w wyrazach auwertun i gremtun, przykład odmiany auwertun:
|
cz. teraźniejszy (prezēnti)
|
cz. przeszły (pretēritan)
|
As
|
auwerre
|
auwīri
|
Tū
|
auwerre
|
auwīri
|
Tāns/Tenā
|
auwerre
|
auwīri
|
Mes
|
auwerrimai
|
auwīrimai
|
Jūs
|
auwerritei
|
auwīritei
|
Tenēi/Tennas
|
auwerre
|
auwīri
|