Jak żyć z HCV/Codzienność
Codzienność
edytujPierwsze pytanie, jakie zapewne usłyszeli zakażeni brzmiało: a jak tym się można zarazić? Ważne, żeby każdy uświadomił sobie, że krew jest jednym z największych siedlisk (habitatów) drobnoustrojów. Tam gdzie pojawia się krew każdy z nas powinien włączyć sobie w głowie czerwoną lampkę: Stop! Mogę ulec zakażeniu.
Wirus Hepatitis C przenosi się przez kontakt z krwią osoby zakażonej.[1] Jak dotąd nie ma wystarczających danych, żeby można stwierdzić transmisję tegoż przez ślinę, kał, spermę, inne wydzieliny ludzkie. Oczywiste wydaje się być, że ślina zawierająca krew (np. z krwawiącego dziąsła) może stać się przyczyną zakażenia. Jednak biorąc pod uwagę obecność w wydzielinach odpowiednich przeciwciał (specyficznych "żołnierzy" mających na celu zidentyfikowania, a następnie pomoc w zlikwidowaniu drobnoustrojów) oraz innych czynników sprawia, że ryzyko zakażenia przez fizjologicznie prawidłowe wydzieliny ludzkie jest znikome i nie bierze się takiej możliwości pod uwagę. Lekarze nie uznają takich czynności jak pocałunki czy używanie tych samych naczyń i sztućców za ryzykowne, jeśli nie dochodzi do kontaktu z krwią (np. krwawiące rany w jamie ustnej).
Łazienka
edytujNależy zorientować się, które elementy łazienki mogą stać się przyczyną krwawienia, co może spowodować transmisje. Są to, np.: szczoteczka do zębów, maszynka do golenia(!), grzebień, nożyczki. Najważniejszą rzeczą, jaką można zrobić jest uniemożliwienie innym osobom, a co ważniejsze – dziecku, dostępu do przedmiotów/urządzeń uważanych za niebezpieczne. Warto w tym celu przeznaczyć na przedmioty takie jak maszynka do golenia osobne miejsce w łazience, tak aby przepadkiem nie miały możliwości styku z przedmiotami osób niezakażonych. Bardzo ważne jest również zwiększenie uwagi na dezynfekcję łazienki (toalety, kuchni), środkami silnie bakterio-, wiruso-, grzyb- bójczymi; takimi środkami jak np. Domestos. Nie tylko ważne jest stężenie używanego środka, ale również czas, w jak środek unieszkodliwia drobnoustroje[2].
Toaleta
edytujNależy jednoznacznie wykluczyć możliwość zakażenia HCV przez korzystanie z tej samej toalety. Wirus Zapalenia Wątroby typu C nie przenosi się ani przez ludzkie wydaliny, z zastrzeżeniem, że nie zawierają one krwi. Jednak trzeba pamiętać, że miejsce to jest bardzo bogatym i różnorodnym rezerwuarem groźnych dla zakażonego i całej rodziny drobnoustrojów. Należy mieć na uwadze możliwe zakażenie wirusem Hepatitis A [3]. Zakażenie takie może źle rokować w dalszej walce z HCV. Zalecane wydaje się być szczepienie przeciwko HAV. Przy zachowaniu podstawowych zasad higieny ryzyko zakażenie HAV jest małe, jednak zawsze istnieje.
Kuchnia
edytujKuchnia wydaje się być najmniej niebezpieczną. Najważniejsze to pamiętać, że w przypadku jakiegokolwiek zacięcia nożem czy innym przedmiotem należy ową rzecz odpowiednio wysterylizować, a zabrudzone produkt wyrzucić.
Ranę powinna opatrywać osoba zaopatrzona w rękawiczki jednorazowego użytku, będąca świadoma tego, że krew jest zakaźna. Domowników/przyjaciół należy uświadomić, czym jest HCV. Wiele osób zna tylko pojęcie "żółtaczka", pojęcie to przez wielu odbierane pejoratywnie.
Czułość rodzinna
edytujCzułość, dotyk jest ważny i potrzebny każdemu człowiekowi. Osobom zakażonym HCV wsparcie w postaci okazywania pozytywnych uczuć jest jeszcze bardziej istotne. Przez przytulanie, dotyk, przyjacielskie pocałunki w policzki czy w usta nie stanowią żadnego zagrożenia dla rodziny i przyjaciół.
Jednak mężczyźni pamiętać muszą o starannej higienie twarzy. Warto zaopatrzyć się w odpowiednie kosmetyki, które zapobiegają podrażnieniom i zacięciom skóry podczas golenia. Po goleniu warto też upewnić się czy na skórze nie pojawiają się jakiekolwiek zranienia. Wskazana jest również zwiększoną dbałość o usta, można w tym celu używać pomadek nawilżających i maści zapobiegających opryszczce.
Sport
edytujWizyta u lekarza
edytujKażdy często odwiedza lekarza, warto mieć z nim dobre relacje dla naszego własnego dobra. Osoby zakażone powinny być pod stałą opieką specjalistów chorób zakaźnych czy hepatologów. Powstaje pytanie czy istnieje obowiązek informowanie każdego nowo napotkanego lekarza o swoim nosicielstwie? Obowiązku takiego nie ma, to służba medyczna kształcąc się przez wiele lat musi każdego pacjenta traktować jako potencjalnego nosiciela wszystkich chorób zakaźnych, dla własnego i pacjentów dobra. Jednak z uwagi na warunki jakie panują w niektórych placówkach służby zdrowia jak gabinetach (lekarskich, dentystycznych, kosmetycznych, fryzjerskich) można ostrzec lekarza / pielęgniarkę / kosmetyczkę, że istnieje zwiększone ryzyko transmisji choroby zakaźnej w przypadku kontaktu z krwią. Jeżeli pracownik służby zdrowia czy np. salonu kosmetycznego nie zdaje sobie sprawy z istnienia HCV albo jego czynności wskazują na brak znajomości zasad antyseptyki i aseptyki, należy zaistniały fakt natychmiast zgłosić do odpowiedniego organu, np. do najbliższej placówki Sanepidu.
Osoby, u których wykryto przeciwciała anty-HCV, niezależnie od wyniku badania HCV RNA nie mogą oddawać krwi, ze względu na możliwość zakażenia biorców.
Niedopuszczalne wydaje się być oddawanie krwi, w celu tzw. "darmowego badania" na obecność wirusów czy też oznaczenia poziomu aminotransferaz.
Zakażenie zarówno HIV jak i HCV jest bardzo częste wśród narkomanów stosujących dożylne środki narkotyczne.
Jeżeli jest się osobą chorą - uzależnioną od narkotyków trzeba, oprócz prób leczenia uzależnienia (co jest oczywiste) zachować ostrożność przy wstrzykiwaniu dożylnych środków narkotycznych!
Nigdy!
- nie używaj brudnej, używanej wcześniej przez kogoś strzykawki i igły.
Zawsze!
- używaj strzykawki i igły tylko jednorazowo, a następnie wyrzucaj je bezpiecznie w odpowiednie miejsce.
Podsumowanie
edytujEgzekwuj przepisy prawa od siebie oraz od wszystkich, którzy cię otaczają. To jest twój obowiązek i własne dobro. Zachowaj spokój oraz myśl racjonalnie i logicznie co z pewnością zmniejszy do minimum ryzyko zakażenia innych.