Linux/Definicje/Powłoka

Powłoka tekstowa

Powłoka, nazywana inaczej shellem, odpowiada za wykonywanie poleceń wpisywanych przez użytkownika w trybie tekstowym. Samo jądro systemu nie "rozumie" wpisywanych przez użytkownika poleceń, to właśnie powłoka przyjmuje polecenia tekstowe, i odpowiednio je tłumaczy na funkcje kernela, jakie ma wykonać - porozumiewa się z kernelem w formie binarnej, bezpośrednio, bo właśnie taką formę poleceń kernel ma wbudowaną. Ponadto powłoka decyduje, czy przekazać polecenie do kernela, czy je wykonać za pomocą innego programu.

Dzięki temu możliwe jest w Linuksie istnienie różnych składni poleceń - jest np. powłoka csh, która ma składnię bardzo podobną do języka programowania C. O ile w systemie DOS interpreter poleceń (odpowiednik powłoki w GNU/Linuksie) większość akcji wykonuje samodzielnie, to w GNU/Linuksie interpreter poleceń jest tylko pośrednikiem (stąd nazwa "powłoka" - ponieważ tak jakby "przykrywa" formę poleceń przyjmowanych przez kernel, i przez to tworzy interfejs). Większość poleceń uruchamia program (np. polecenie ls uruchamia program ls). Jednak niektóre polecenia DOS-a też tak działają...

Najpopularniejszą powłoką w GNU/Linuksie jest bash (Bourne Again Shell).

Powłoka graficzna

Można również wydawać polecenia systemowi za pośrednictwem interfejsu graficznego - jest to inaczej powłoka graficzna. Jeśli pracujemy z powłoką tekstową możemy uruchomić ją wpisując startx.