Linux/mv

Nazwa

mv - przemianowuje pliki

Składnia

mv [opcje]... źródło cel mv [opcja]... źródło... katalog

Opis

Jeśli ostatnim argumentem jest istniejący katalog, to mv przeniesie do tego katalogu pliki podane jako poprzednie argumenty (nie zmieniając ich nazw). Jeżeli podano tylko dwie nazwy plików, zmieni nazwę pierwszego pliku na drugą nazwę.

Podanie więcej niż dwu argumentów, z których ostatni nie jest katalogiem, jest błędem.

mv potrafi przenosić dowolny typ plików z jednego systemu plików na inny. Przed wersją 4.0 pakietu fileutils, potrafił przesuwać pomiędzy systemami plików tylko pliki zwykłe. Na przykład, teraz potrafi przenieść całą hierarchię (poddrzewo) katalogów łącznie ze specjalnymi plikami urządzeń z jednej partycji na inną. Najpierw do przekopiowania żądanych plików i katalogów posługuje się tym samym kodem co używany przez `cp -a', następnie (zakładając, że kopiowanie się powiodło) usuwa ich oryginały. Jeśli kopiowanie zawiedzie, to część, która została już skopiowana na partycję docelową, jest usuwana. Jeśli przesuwano trzy katalogi z jednej partycji na inną i kopia pierwszego powiodła się, ale nie udała się kopia drugiego, to pierwszy zostanie na partycji docelowej, zaś drugi i trzeci pozostaną na pierwotnej partycji.

Jeśli plik docelowy istnieje, ale normalnie jest niezapisywalny, standardowym wejściem jest terminal, a nie podano opcji -f lub --force, to mv pyta użytkownika czy nadpisać plik. (Usuwający może być właścicielem pliku lub mieć prawo zapisu w tym katalogu.) Jeśli odpowiedź nie zaczyna się od `y' lub `Y', plik jest pomijany.

Opcje

-b [metoda], --backup[=metoda]

Tworzy kopie zapasowe plików, które mają zostać nadpisane lub usunięte. Więcej szczegółów znajdziesz w sekcji `Opcje kopii zapasowych' w fileutils(1).

-f, --force

Usuwa istniejące pliki docelowe nie pytając użytkownika.

-i, --interactive

Pyta użytkownika czy nadpisywać pliki docelowe, które już istnieją. Przesuwa wszystkie argumenty źródłowe do zadanego katalogu. Zobacz opis opcji -V oraz sekcja `Katalog docelowy' w podręczniku fileutils(1).

-u, --update

Aktualizacja. Nie przenosi pliku, który ma istniejący cel o takiej samej lub nowszej dacie modyfikacji.

-v, --verbose

Wypisuje nazwę każdego pliku przed jego przeniesieniem.

-V metoda, --version-control=metoda

Zmienia typ kopii zapasowych wykonywanych przy pomocy -b. Jeśli opcja ta nie zostanie podana, to użyta zostanie wartość zmiennej środowiskowej VERSION_CONTROL. Jeśli nie zdefiniowano również VERSION_CONTROL to użyta zostanie domyślny typ kopii zapasowej: `existing'.

Opcja ta odpowiada zmiennej `version-control' Emacsa: używane są te same wartości dla typu kopii. Rozpoznają także bardziej opisowe synonimy. Prawidłowe wartości to (unikalne skróty są dopuszczalne):

t, numbered Zawsze tworzy numerowane kopie zapasowe.

nil, existing Tworzy numerowane kopie zapasowe plików, które już je mają, zwykłe kopie dla reszty.

never, simple Robi zawsze zwykłe kopie zapasowe (uzyskiwane przez dodanie przyrostka wg opcji -S).

--help

Wyświetla informację o stosowaniu programu i dostępnych opcjach, kończy działanie.

--version

Wyświetla numer wersji programu i kończy działanie.