Ministrant/Wielka Sobota

Wielka Sobota - jest trzecim i przedostatnim dniem Triduum Paschalnego, poprzedzającym Niedzielę Zmartwychwstania, w którym, podobnie jak w Wielki Piątek, nie sprawuje się mszy świętej. Wielka Sobota jest dniem wyciszenia i oczekiwania na przyjście Chrystusa. W tym dniu święci się pokarmy. Liturgia Wigilii Paschalnej została podzielona na pięć części: Liturgię Światła, Liturgię Słowa Bożego, Liturgię Chrzcielną, Liturgię Eucharystyczną i Procesję rezurekcyjną. Nakazane jest, żeby liturgię Wigilii Paschalnej zaczynać po zmroku.

Święcenie pokarmów

Liturgia Światła edytuj

Sobotnia Liturgia zaczyna się od procesji na wejście, która (bez klękania przed tabernakulum i dzwonienia na wejście) od razu udaje się na zewnątrz świątyni, gdzie powinno być rozpalone ognisko. Ministrant światła trzyma paschał, drugi ministrant "gruszki" (czerwone elementy, które kapłan wkłuje w paschał), a ministrant księgi księgi liturgiczne i mikrofon. Kapłan błogosławi ogień (bez wody święconej), wkłuwa "gruszki" w paschał i odpala paschał od ogniska. Następnie udaje się do świątyni i śpiewa trzykrotnie: "Oto światło Chrystusa", a wierni odpowiadają: "Bogu niech będą dzięki". Ministrant księgi w zależności od potrzeb podaje mikrofon. Światło z paschału po kolei rozprzestrzenia się po całym kościele (na liturgię w Wielką Sobotę zaleca się przyniesienie świec). Za trzecim razem zapala się wszystkie świece, oprócz świec na ołtarzu, i światło w kościele. Na zakończenie kapłan odśpiewuje uroczystą modlitwę powszechną sięgającą starożytności - "Exsultet". Modlitwa wygląda następująco: wezwanie kapłana, chwila ciszy na modlitwę, formuła kończąca dane wezwanie. Na Liturgię Słowa Bożego świece można zgasić.

Liturgia Słowa Bożego edytuj

Czytania na Wielką Sobotę są bardzo rozbudowane, bowiem ukazują historię zbawienia. Czytane są: siedem czytań ze Starego Testamentu, Epistoła i Ewangelia (niektóre czytania można pominąć). Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu odbywa się śpiew "Chwała na wysokości Bogu", podczas którego biją wszystkie dzwony w kościele i zapala się świece na ołtarzu. Od tego momentu kołatki się chowa i można już używać dzwonków.

Liturgia Chrzcielna edytuj

Zaczyna się od zaśpiewania litanii do Wszystkich Świętych, po czym kapłan udaje się w stronę chrzcielnicy wraz z ministrantem światła, który zabiera paschał i zanurza go w wodzie. Ministrant musi trzymać mocno paschał, bo kapłan go tylko lekko dotyka. Następuje odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych z zapalonymi świecami, pobłogosławienie wody święconej i pokropienie wiernych (ministrant wody z kociołkiem i kropidłem udaje się z kapłanem). Paschał odkłada się na miejsce i zaczyna się Liturgia Eucharystyczna.

Liturgia Eucharystyczna edytuj

Sobotnia Liturgia Eucharystyczna przebiega podobnie jak Liturgia Eucharystyczna podczas zwykłej mszy świętej. Podczas Liturgii Eucharystycznej można używać dzwonków, po niej następuje procesja rezurekcyjna.

Procesja rezurekcyjna edytuj

Kapłan wystawia Najświętszy Sakrament, okadza go (najpierw!) i nakłada mu się welon. Procesja powinna mieć następujący kształt:

  • turyferariusz i nawikulariusz (ministranci kadzidła)
  • ministrant krzyża z krzyżem z czerwoną stułą
  • ministranci światła
  • osoba niosąca figurkę Chrystusa Zmartwychwstałego
  • poczty sztandarowe i figury
  • służba liturgiczna
  • celebrans z monstrancją
  • wierni

Procesja okrążą kościół jednokrotnie lub trzykrotnie, po czym następuje okadzenie monstrancji, błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, schowanie Pana Jezusa i ściągnięcie welonu. Służba liturgiczna udaje się do zakrystii (klękanie normalnie przed tabernakulum).