Muzyka/Skala chromatyczna

Skala chromatyczna obejmuje wszystkie klawisze pianina (białe i czarne) w obrębie jednej oktawy.

Jest to siedem dźwięków odpowiadających białym klawiszom:

C, D, E, F, G, A, B

i pięć dźwięków, odpowiadajcych klawiszom czarnym:

cis/des, dis/es, fis/ges, gis/as, ais/bes.

Każde dwa kolejne dźwięki w tej skali są od siebie odległe o pół tonu.

Skala chromatyczna

edytuj
 
Dźwięki skali chromatycznej na klawiszach pianina.

Zwyczajowo, skalę chromatyczną zapisuje się przy użyciu krzyżyków, kiedy jest wznosząca (kolejne dźwięki są coraz wyższe).

 


Kiedy jest w kolejności opadającej (coraz niższe dźwięki), w zapisie stosuje się bemole.

 

Skala chromatyczna zawiera znacznie więcej dysonansów niż skale diatoniczne – brzmi przez to bardziej niepokojąco. Nie ma także tzw. centrum tonalnego, czyli dźwięku, wokół którego inne się grupują i do którego dążą. Przez to zakończenie tej skali nie brzmi satysfakcjonująco – nie ma wrażenia, że coś się kończy; zakończenie jest jak gdyby otwarte.

Skala ta jest stosowana w muzyce dodekafonicznej i atonalnej.

Zobacz też

edytuj