Muzyka/Skala chromatyczna
Skala chromatyczna obejmuje wszystkie klawisze pianina (białe i czarne) w obrębie jednej oktawy.
Jest to siedem dźwięków odpowiadających białym klawiszom:
C, D, E, F, G, A, B
i pięć dźwięków, odpowiadajcych klawiszom czarnym:
cis/des, dis/es, fis/ges, gis/as, ais/bes.
Każde dwa kolejne dźwięki w tej skali są od siebie odległe o pół tonu.
Skala chromatyczna edytuj
Zwyczajowo, skalę chromatyczną zapisuje się przy użyciu krzyżyków, kiedy jest wznosząca (kolejne dźwięki są coraz wyższe).
Kiedy jest w kolejności opadającej (coraz niższe dźwięki), w zapisie stosuje się bemole.
Skala chromatyczna zawiera znacznie więcej dysonansów niż skale diatoniczne – brzmi przez to bardziej niepokojąco. Nie ma także tzw. centrum tonalnego, czyli dźwięku, wokół którego inne się grupują i do którego dążą. Przez to zakończenie tej skali nie brzmi satysfakcjonująco – nie ma wrażenia, że coś się kończy; zakończenie jest jak gdyby otwarte.
Skala ta jest stosowana w muzyce dodekafonicznej i atonalnej.
Zobacz też edytuj
