Niemiecki/Ortografia/Apostrof

Spis treści

Apostrof (Apostroph)

edytuj
  • Reforma pisowni z roku 1996 zaktualizowała również reguły dotyczące użycia apostrofu w niemieckim języku pisanym:
  • Apostrof musi być użyty tylko w nielicznych przypadkach:
  • przy opuszczeniach grup liter wewnątrz wyrazu, np. D'dorf (=Düsseldorf), M'gladbach (=Mönchengladbach).
  • dla zaznaczenia Gen. przy imionach i nazwiskach zakończonych na s, ss, ß, tz, z, x, np. Vinzenz' Mutter (=Mutter von Hans), ale tylko, jeżeli temu imieniu lub nazwisku nie towarzyszy przymiotnik (lub inny wyszczególniający atrybut), np. die Mutter des kleinen Vinzenz.
  • Ponadto można, ale nie trzeba stosować apostrofu:
  • jeżeli zaimek es zostaje skrócony do -s, np. Wie geht's? albo Wie gehts?
  • jeżeli rodzajnik nieokreślony ein/eine zostaje skrócony do n, np. Das ist 'ne tolle Idee! albo Das ist eine tolle Idee!
  • przy nazwach firm pochodzących od imion lub nazwisk użytych w Gen., np. Eva's Bar albo Evas Bar.
  • Nie powinno się stosować apostrofu:
  • jeżeli zatraca się końcówka deklinacyjna -e czasownika w pierwszej osobie liczby pojedynczej, np. Ich steh und warte.
  • jeżeli zatraca się końcówka deklinacyjna -e trybu rozkazującego czasownika w drugiej osobie liczby pojedynczej, np. Mach das Fenster auf!
  • Błędem jest stosowanie apostrofu:
  • w liczbie mnogiej rzeczowników zakończonych na -s, np. Autos, Clubs, Taxis.
  • w liczbie mnogiej skrótów, np. CDs, GmbHs.
  • przy nazwach własnych w przypadku odmiany rzeczownika Genitiv (poza wyjątkami opisanymi wyżej), np. Mirkos Bruder.
  • przy formach ściągniętych przyimka z rodzajnikiem, np. aufs, vorm, zum.

Źródła

edytuj