Przepisy prawne edytuj

  • Działalność organizacji pszczelarskich oparta jest na polskim prawie pszczelarskim, które obowiązuje od 1947 roku.

Przepisy Unii Europejskiej edytuj

Krajowe akty prawne dotyczące pszczelarstwa, pszczół lub miodu edytuj

Historyczne przepisy pszczelarskie edytuj

  • Prawo bartne w dawnej Polsce
  • Prawo bartne, zwane tez prawem obelnym, to prawo zwyczajowe, ujęte w statutach Kazimerza III Wielkiego w połowie XIV w., rozwijane od XV w., ogłaszane jeszcze w XVII w. Znane głównie z Mazowsza, Borów Tucholskich, Sandomierszczyzny i Podkarpacia. Prawo bartne regulowało m.in.: ustrój bractw bartniczych, na których czele stali starości bartni, obowiązki bartników, ich sprawy spadkowe, karne i procesowe przed sądem bartniczym[1].

Obowiązki i prawa pszczelarzy edytuj

  • Obowiązki właścicieli pasiek wynikające z ustawy weterynaryjnej[2]
  • Każdy właściciel pszczół ma obowiązek zgłoszenia pasieki do rejestru powiatowego lekarza weterynarii i gminnego lub powiatowego stanowiska ochrony środowiska.
  • Lokalizacja pasieki
  • Lokalizacja pasiek w Polsce (i w UE) nie jest uregulowana. Obowiązuje prawo zwyczajowe (uznawane przez sądy w sprawach spornych) opierające się na XIX-wiecznym prawie galicyjskim. Według tego prawa pasieka powinna być ustawiona w odległości 10 m od granicy sąsiada, drogi. Jeżeli tego warunku nie można spełnić, to wzdłuż całej posesji pszczelarza trzeba postawić szczelny płot lub posadzić żywopłot wysokości 3 m
  • Rój
  • Kodeks cywilny
    • Art. 181. Własność ruchomej rzeczy niczyjej nabywa się przez jej objęcie w posiadanie samoistne.
    • Art. 182. § 1. Rój pszczół staje się niczyim, jeżeli właściciel nie odszukał go przed upływem trzech dni od dnia wyrojenia. Właścicielowi wolno w pościgu za rojem wejść na cudzy grunt, powinien jednak naprawić wynikłą stąd szkodę.
      • § 2. Jeżeli rój usiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
      • § 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.

Bibliografia edytuj

  1. Encyklopedia PWN online, Prawo bartne, dostęp 25.05.2019
  2. Czarnecka, B. Obowiązki właścicieli pasiek wynikające z ustawy weterynaryjnej, Częstochowa 2003