Pszczelarstwo/Szkodniki/Galleria
| Barciak większy | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| Systematyka | ||||||
| ||||||
| Nazwa systematyczna | ||||||
| Galleria mellonella |
Barciak większy (Galleria mellonella) edytuj
Barciak większy (Galleria mellonella), zwany zwykle motylicą, to owad z rzędu motyli, rodziny omacnicowatych. Gąsienice tego motyla potrafią trawić wosk pszczeli i niszczą w ulach plastry z czerwiem. Również przygotowane do wirowania, ale pozostawione przez kilka dni ramki z miodem w krótkim czasie mogą zostać zniszczone przez larwy motylicy.
Biologia edytuj
Okres latania tych motyli to maj do października. Barciaki w ciągu dnia nie są aktywne. Uaktywniają się o zmierzchu. Można je wtedy zaobserwować w pobliżu źródeł sztucznego światła. Samice składają jajeczka najchętniej w ulach na plastrach. Jeżeli pszczołom uda się nie wpuścić szkodnika do ula, to jajeczka są składane na zewnątrz ula w szczelinach drewna. Jajeczka maja wielkość ok. 0,5 mm, a ich barwa jest biało-różowa. W temperaturze 24-27°C po ok. 5-8 dniach z jajeczek wykluwają się larwy. Jeżeli jest zimniej, to ta faza rozwoju trwa dłużej, nawet ponad miesiąc, a poniżej 10°C szkodnik nie może się rozwijać. Larwy barciaka większego w optymalnej temperaturze 29-35°C potrzebują ok. 3 tygodni do przeobrażenia się w postać motyla, a w niższych temperaturach nawet do 6 miesięcy. Poniżej 15°C larwy nie rozwijają się. Po wykluciu z jajeczka poczwarka przygotowuje sobie na plastrze korytarze wyłożone wydzielaną przez siebie przędzą. Przed przepoczwarzeniem przędzie kokon, który umocowuje np. na ściankach ula. Przeobraża się do dziewięciu razy, osiągając wielkość ponad 20 mm. Odżywia się pyłkiem, a także oskórkami i larwami pszczół. Je tez wosk, ale odżywiając się wyłącznie woskiem nie osiągną dorosłości. W ciągu roku powstają cztery do sześciu generacji barciaka. Dorosły motyl w ciągu ok 3-tygodniowego życia nie odżywia.[1]