Siewki roślin flory Polski/Świbkowate
Świbka (Triglochin)
edytujŚwibka morska (Triglochin maritima L.)
edytujKiełkowanie nadziemne. Z cylindrycznej, szarej, długiej na 0,4-0,5 cm łupiny nasiennej wyłania się najpierw korzeń składający się ze środkowego korzenia głównego, wnikającego głębiej w podłoże, oraz okółka krótszych korzonków, zakotwiczających siewkę. Następnie łupina jest zrzucana przez wydłużający się liścień. Hipokotyl jest owłosiony, o długości 2-6 mm. Liścień jest jeden, osiągający długość 1-2 cm, prosty, równowąski, z jednym wyraźnym nerwem i pochwowatą nasadą. Epikotylu brak. Pierwszy liść właściwy jest również prosty i równowąski, osiągający długość 1-3 cm, ale już z trzema nerwami i zaostrzonym wierzchołkiem[1][2].
Świbka błotna (Triglochin palustris L.)
edytujHipokotyl jest owłosiony, o długości 2-3 mm. Liścień jest jeden, osiągający 1,5-2,5 cm, lekko wygięty, równowąski, z jednym nerwem, pochwowatą nasadą i zaostrzonym wierzchołkiem. Epikotylu brak. Pierwszy liść właściwy jest równowąski i prosty, osiągający długość 0,7-1,5 cm, z niewyraźną nerwacją i zaokrąglonym lub ostrym wierzchołkiem[1].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 224. ISBN 90-6193-588-1.
- ↑ Davy, A. J., G. F. Bishop. Triglochin maritima L.. „Journal of Ecology”. 79 (2), s. 531–555, 1991.