Siewki roślin flory Polski/Kłokoczkowate

Kłokoczkowate (Staphyleaceae)

Kłokoczka (Staphylea)

edytuj

Kłokoczka południowa (Staphylea pinnata L.)

edytuj

Kiełkowanie jest podziemne, jednak czasami (ale dopiero po pojawieniu się liści właściwych) liścienie wydostają się nad ziemię. Są one odwrotnie jajowate, o długości 12-14 mm i szerokości 7-8 mm, osadzone na rynienkowatym ogonku długości 4 mm, grube, mięsiste, nagie, od góry płaskie, a od spodu wypukłe, blade lub żółtawe, tylko lekko zieleniejące. Część podliścieniowa ma długość około 4 cm, grubość do 2,5 mm w środku, zwężając się ku górze i dołowi, jest naga, na górze żółtozielona, niżej biała. Część nadliścieniowa jest o połowę cieńsza od niej i krótsza (1,5-2 cm), wyraźnie spłaszczona. Pierwsze liście właściwe rosną naprzeciwlegle, na rynienkowatych ogonkach długości 1-1,2 cm. Są złożone z 3, a później z 5 siedzących listków, długości 2,5-3 cm i szerokości ok. 1,5 cm, zielonych z lekkim woskowym nalotem i nierównym, ostrym piłkowaniem na brzegach. Boczne listki są asymetryczne, środkowy eliptyczny, przy brzegach listków łukowato łączą się nerwy boczne. Bardzo drobne, nitkowate, żółtawe przylistki. Korzeń jest palowy, z długimi, cienkimi korzeniami bocznymi, koloru żółtobrązowego[1].

Przypisy

  1. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 127-128.