Siewki roślin flory Polski/Niecierpkowate

Niecierpkowate (Balsaminaceae)
Zobacz też: niecierpkowate uprawiane


Niecierpek (Impatiens) edytuj

Niecierpek pomarańczowy (Impatiens capensis Meerb.) edytuj

Kiełkowanie jest epigeiczne i następuje w lutym–marcu. Po 12–18 dniach rozwija się pierwszy korzeń boczny i znacząco wydłuża się hipokotyl (osiąga co najmniej 3 cm długości[1]). Po czterech tygodniach od rozpoczęcia kiełkowania łupina nasienna jest odrzucana i rozwijają się liścienie[2]. Osadzone są one na nagich ogonkach długości 0,3–1 cm, a ich naga i kolista blaszka o nieco zbiegającej nasadzie i wciętym wierzchołku osiąga od 1,5 do 2,5 cm długości. Epikotyl osiąga od 0,5 do kilku cm długości[1]. Siewki pojawiają się masowo w kwietniu i szybko rosną[3]. Kiełkowanie opisywane jest jako zsynchronizowane, dzięki czemu młode rośliny tworzą gęste, jednogatunkowe płaty ograniczając możliwość wzrostu roślinom konkurencyjnym[4]. Pierwszy okółek liści właściwych składa się zazwyczaj z czterech liści, następny z trzech i dopiero z kolejnych węzłów wyrastają pary liści[2].

Niecierpek gruczołowaty (Impatiens glandulifera Royle) edytuj

Niecierpek pospolity (Impatiens noli-tangere L.) edytuj

Siewki są nagie (czasem epikotyl bywa omszony). Hipokotyl osiąga od 2 do 6 cm. Dwa liścienie osadzone są na ogonkach o długości 1–1,5 cm; ich blaszka jest jajowata i na szczycie wyraźnie wcięta. Epikotyl osiąga do 0,8 cm długości. Pierwsze liście mają ogonki do 0,5 cm długości i blaszkę do 2 cm długości, kształtu jajowatego, o nasadzie zaokrąglonej, a szczycie zaokrąglonym, nieco wyciętym lub mniej lub bardziej zaostrzonym. Brzeg blaszki jest zatokowo karbowany[1].

Niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora DC.) edytuj

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 160.
  2. 2,0 2,1 Impatiens glandulifera (herb). W: Global Invasive Species Database [on-line]. Invasive Species Specialist Group (ISSG) of the IUCN Species Survival Commission. [dostęp 2016-03-17].
  3. Impatiens glandulifera. W: EPPO data sheet on Invasive Plants [on-line]. EPPO. [dostęp 2016-03-16].
  4. David J. Beerling, James M. Perrins. Impatiens glandulifera Royle (Impatiens roylei Walp.). „Journal of Ecology”. 81, 2, s. 367-382, 1993. DOI: 10.2307/2261507.