Silniki tłokowe o spalaniu wewnętrznym/Podział silników ze względu na ilość suwów/Sześciosuwowe
Pełny cykl silnika składa się z sześciu kolejnych suwów tłoka, odbywających się w czasie trzech obrotów wału korbowego. Silniki sześciosuwowe są rozwinięciem czterosuwowych. Dodatkowe dwa suwy mają na celu podwyższenie sprawności silnika i obniżenie emisji szkodliwych składników spalin.
W silnikach sześciosuwowych dodatkowo wykorzystywane jest ciepło pozostałe po suwach pracy i wydechu z cyklu czterosuwowego. Podczas dodatkowego suwu pracy do komory spalania podawany jest płyn, który podgrzewając się, jednocześnie chłodzi silnik. Najczęściej silniki sześciosuwowe nie wymagają dodatkowego układu chłodzenia.
Suwy występujące w silniku sześciosuwowym to kolejno:
- suw dolotu (ssania),
- suw sprężania,
- suw rozprężania (pracy),
- suw wylotu (wydechu),
- dodatkowy suw pracy,
- dodatkowy suw wydechu.
Należy dodać, iż silnik sześciosuwowy ma również polskie korzenie. Konstruktor z Będzina (woj. śląskie), Antoni Gnoiński w 1997 roku opracował zasadę pracy obiegu sześciosuwowego, która została opublikowana przez Urząd Patentowy[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
- ↑ Biuletyn Urzędu Patentowego 1999, nr 12(664), s. 53, nr pat. P323508.