Astrofizyka: Różnice pomiędzy wersjami

Badania dotyczą ewolucji Wszechświata w skali kosmologicznej (kosmologia) jak i ewolucji gwiazd (astrofizyka teoretyczna). Astrofizyka traktuje Wszechświat jako ogromne laboratorium fizyczne.

Faktycznie współczesne obserwacje astronomiczne wymagają interpretacji fizycznej, włączając całą wiedzę fizyczną od machaniki klasycznej, mechaniki kwantowej, fizyki fazy skondensowanej, fizyki jądrowej, fizyki cząstek elementarnych po ogólnejogólną teoriiteorię względności.

Astronomia jest tak stara, jak nasza cywilizacja. Oddzieliła sie dość dawno od fizyki. W światopoglądzie Arystotelesa, świat niebieski zbudowany był z ciał doskonałych, składał się z doskonałych sfer poruszających się po doskonałych orbitach kołowych. Świat zjawisk ziemskich był niedoskonały. Te dwa światy nie były z sobą związane.

Przez wieki zdroworozsądkowy pogląd, że Słońce i inne planety krążą wokół Ziemi, był niepodważalny, aż do 16 wieku, gdy [[w:Mikołaj Kopernik|Mikołaj Kopernik]] zasugerował, że [[w:Ziemia|Ziemia]], jak i inne planety [[w:Układ Słoneczny|układu Słonecznego]], krążą wokół Słońca. [[w:Galileo Galilei|Galileo Galilei]] dokonał pierwszych obserwacji, ale nie miały one w astronomii znaczenia astrofizycznego.

Na początku 17 wieku, [[w:Jan Kepler|Jan Kepler]] odkrywa prawa ruchu planet ([[w:Prawa Keplera|prawa Keplera]]). Pod koniec tego wieku [[w:Isaac Newton|Isaac Newton]] połączył prawa Keplera z dynamiką Galileusza. Pokazał, że to samo prawo ciążenia rządzi ruchem ciał na Ziemi, jak i ruchem Księżyca czy planet. Newton dokonał ujednolicenia fizyki ziemskiej z astronomią. Była to pierwsza unifikacja fizyki w historii. Od tego momentu stosujemy jednolity opis (matematyczny, mechaniki nieba) do opisu Wszechświata.

Opublikowanie przez [[w:Isaac Newton|Izaaka Newtona]] dzieła [[w:Philosophiae Naturalis Principia Mathematica|''Principia'']] zmieniło [[w:nawigacja|nawigację]] morską.

Od 1670 roku zaczęto używać nowoczesnych przyrządów nawigacyjnych i precyzyjnych zegarów. Potrzeby nawigacji wymogły bardziej dokładne obserwacje astrononmiczneastronomiczne i konstrukcję bardziej precyzyjnych instrumentów pomiarowych.

W ten sposób udowodniono, że pierwiastki występujace w Słońcu występują również na Ziemi. Faktycznie, pierwiastek [[w:Hel (pierwiastek)|hel]] został najpierw odkryty w widmie światła słonecznego, a następnie w laboratorium ziemskim (stąd etymologia nazwy pierwiastka).

W 20. wieku badanie linii spektralnych silnie się rozwinęło, prowadząc do powstania [[w:mechanika kwantowa|mechaniki kwantowej,]] koniecznej do zrozumienia eksperymentów i obserwacji astronomicznych.