PHP/Instrukcja for: Różnice pomiędzy wersjami

{{prognaw|PHP|[[../Instrukcja switch/]]|[[../Instrukcja while/]]}}

 

Oddzielone są one średnikami. Pokażemy to na przykładzie skryptu wyświetlającego liczby od 0 do 9.

 

 

 

{{Uwaga|Uważaj na warunek końca pętli! Jeżeli niepoprawnie go zdefiniujesz, pętla może nie wykonać się wcale albo też powtarzać się w nieskończoność. Drugi przypadek nie jest aż taki groźny, ponieważ PHP automatycznie przerywa wykonywanie skryptu, jeżeli trwa ono ponad 30 sekund.}}

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 

 

 

 

Zwróć uwagę na specyficzną budowę wyrażenia inicjacji pętli. Pragniemy utworzyć dwie zmienne, dlatego oddzielamy je przecinkami. Podobną sztuczkę możemy zastosować również w wyrażeniu iteracyjnym. Można się zapytać, dlaczego zastosowaliśmy tak rozbudowaną konstrukcję. Przecież dopuszczalne jest także napisanie:

 

 

W typowych sytuacjach obie konstrukcje zachowają się podobnie, lecz warto pamiętać o pewnym niuansie technicznym. Pierwsza z konstrukcji pobiera ilość elementów tablicy na samym początku. Jeżeli któryś cykl pętli doda jakiś element, nie zostanie on uwzględniony. W drugim przypadku ilość ta jest pobierana po każdym cyklu, zatem pętla dysponuje bieżącymi informacjami o wielkości tablicy i wszelka jej zmiana zostanie uwzględniona w ilości wykonanych cykli. Sposób ten jest jednak mniej wydajny od pierwszego.

Naszym zadaniem jest wprowadzenie komend do tablicy, aby można je było łatwiej przetwarzać. Skrypt ten będziemy pisać kawałek po kawałku. Na początek stwórzmy sobie parę zmiennych:

 

 

 

 

 

Implementujemy możliwość pierwszą. Spacje ignorujemy, dlatego przy ich napotkaniu przerywamy aktualny cykl pętli komendą '''continue''' i przechodzimy do następnego:

 

 

 

Druga możliwość - po napotkaniu kropki przerwać pętlę wcześniej:

 

 

Przechodzimy do ewentualności trzeciej. Przy średniku należy przesunąć się na nowy element tablicy wynikowej i zainicjować go pustym ciągiem. Każdy inny znak wprowadzamy do aktualnego elementu tablicy:

 

 

 

 

Zapytajmy się, jak przerwać pętlę, jeżeli jesteśmy aktualnie w instrukcji switch? Wywołanie '''break''' i '''continue''' będzie się przecież odnosiło do niej, a tego nie chcemy. Rozwiązaniem jest podanie po nich numeru określającego, której instrukcji wzwyż dotyczy wywołanie. Przepiszmy jeszcze raz powyższy kod z wykorzystaniem instrukcji wyboru (notabene nawet bardziej pasującej w tym przypadku):

 

 

Przy stanach spacji oraz kropki wywołujemy komendy '''continue''' oraz '''break''' z parametrem 2, aby podkreślić, że dotyczą one pętli for, a nie instrukcji switch. '''break''' w kodzie obsługi średnika nie ma parametru, więc odnosi się do instrukcji switch.