Informatyka dla gimnazjum/Standard ASCII: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
MTM (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Stv (dyskusja | edycje)
m lit
Linia 1:
Jak wiadomo, jeden bajt przechowywujeprzechowuje w sobie liczbę z przedziału 0-255 (szesnastkowo: 0h-0FFh), tak więc w zwykłym pliku tekstowym możemy użyć maksymalnie 256 róznychróżnych znaków. Aby jednak było oczywiste jaka liczba odpowiada jakiemu znakowi, już na początku istnienia komputerów amerykańscy informatycy stworzyli standard ASCII. Skrót ten pochodzi od angielskiej nazwy "American Standard Code for Information Interchange", co można przetłumaczyć na "Amerykański standardowy kod do wymiany informacji". Pierwsze 127 znaków tego kodu zawierało:
*małe i duże litery alfabetu amerykańskiego
*cyfry
Linia 7:
*inne znaki mające znaczenie chyba tylko w informatyce (gwiazdka - *, daszek - ^, at - @, backslash - \, hash - #, pipe - |)
 
Zatrzymajmy się jeszcze na chwilę przy znaku końca linii. Otóż różne systemy operacyjne różnie go zapisują. Systemy oparte na DOS'ie (MS-DOS, Windowsy) używają do tego dwóch bajtów (odpowiednio 10, 13), a systemy unixoweuniksowe i oparte na architekturze MacOS - jednego, z tą jednak różnicą, że w UnixieUniksie jest to znak numer 10, a w MacOS 13. Ma to dość duże znaczenie przy przenoszeniu plików między tymi platformami, gdyż np. dostępny w Windows notatnik nie rozpoznaje pojedynczego bajtu 10 jako znak końca linii i w miejscu jego wystąpienia pojawia się np. kwadracik.
 
Wróćmy jednak do tablicy ASCII. Wiemy już, co znajduje się w jej pierwszej połowie. Co więc z jej drugą częścią? Otóż tam umieszczono np. symbole, za pomocą których w trybie tekstowym można rysować ramki. (Dość popularne w programach systemu MS-DOS). Pozostałe miejsce Amerykanie wypełnili kilkoma znanymi sobie literami niewystępującymi w ich alfabecie (francuskie: Á lub niemieckie: Ä, itp...). Szybko jednak okazało się, że niemożliwe jest, by wszystkie litery występujące w używanych na świecie językach pomieścić na pozostałych polach tablicy ASCII. Zaszła więc potrzeba stosowania różnych standardów ASCII dla tekstów pisanych w różnych językach i tak powstały różne strony kodowe, o których powiem w następymnastępnym rozdziale.