Historia dla gimnazjum/Cesarstwo Ottonów: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Tomekg.966 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Tomekg.966 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4:
=== Otton I Wielki ===
Henryk Ptasznik zmarł w 936 r. Władzę po nim objął jego syn Otton I, którego jedną z największych zasług było pokonanie koczowniczych i napastliwych '''Węgrów''' w '''955 r.''' na polach nad rzeką Lech. Rozbicie wojsk węgierskich położyło kres ich niszczycielskim najazdom na Europę Zachodnią. Więcej o tym azjatyckim ludzie dowiedzieć się można w [http://pl.wikibooks.org/wiki/Historia_dla_gimnazjum/S%C5%82owianie rozdziale poświęconym Słowianom]. Potęga militarna Ottona i jego silna pozycja w Niemczech pozwoliła mu na '''ukoronowanie na cesarza'''. Do uroczystości doszło w Rzymie w '''962 r.''' Tytuł cesarski Ottona w Bizancjum uznano dopiero pod koniec jego życia, kiedy syn cesarza Otton II wziął ślub z bizantyńską księżniczką Teofano. Po koronacji cesarskiej Ottona I państwo niemieckie zaczęto nazywać '''cesarstwem rzymskim''', jednak dla odróżnienia od właściwego cesarstwa rzymskiego przyjęła się nazwa '''cesarstwo rzymsko-niemieckie'''. Od XVI w. utrwaliła się nazwa '''Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego'''.
=== Otton III ===
[[Plik:Meister der Reichenauer Schule 002.jpg|250px|thumb|right|'''Otton III''' siedzi na tronie w otoczeniu podlegających mu dostojników świeckich i duchownych.]]
Po śmierci Ottona Wielkiego w 973 r. rządy w Niemczech objął jego syn Otton II, zmarły w r. 983, po nim zaś władcą został wnuk Ottona I '''Otton III''', wtedy mający zaledwie 3 lata. Państwem władała wtedy w imieniu syna jego matka, księżniczka bizantyńska Teofano. Kiedy Otton dorósł, w r. '''996''', mając 16 lat został ukoronowany na cesarza. Młody cesarz pod wpływem papieża Sylwestra II stworzył ideę '''uniwersalnego (powszechnego) cesarstwa chrześcijańskiego'''. Zgodnie z nią cesarz powinien sprawować władzę nad Niemcami i Włochami oraz być zwierzchnikiem Francji i Słowiańszczyzny. W '''1000 r.''' Otton wyruszył z pielgrzymką do '''grobu św. Wojciecha''' w Gnieźnie, który zginął męczeńską śmiercią podczas misji chrystianizacyjnej do Prus. Drugim celem pielgrzymki było spotkanie z księciem Polan Bolesławem Chrobrym, podczas którego został wspaniale ugoszczony na dworze książęcym. Doszło do wymiany darów, podczas której Otton wręczył Chrobremu włócznię św. Maurycego, którą wg legendy rzymski żołnierz miał przebić bok Chrystusa, oraz nałożył mu swój cesarski diadem, czym uznał go za równego sobie. Bolesław miał podążyć wraz z cesarzem do Akwizgranu, gdzie znajdował się '''grób Karola Wielkiego'''. Grobowiec miał zostać otwarty, miano wyjąć z niego złoty tron Karola Wielkiego i przekazać go Chrobremu. Z Akwizgranu Otton podążył do Rzymu, gdzie ustanowił swoją siedzibę. Cesarz uznał się za opiekuna i obrońcę papieża i całego Kościoła oraz podkreślił, jak ważna jest chrystianizacja krajów pogańskich. Niestety władca niemiecki nie urzeczywistnił swojej idei - zmarł w 1002 r. w wieku zaledwie 22 lat.
=== Henryk II ===
Po śmierci Ottona III na króla niemieckiego wybrany został jego daleki kuzyn '''Henryk II'''. Jego dziadek był bratem Ottona I Wielkiego. Henryk zerwał z koncepcją Ottona III, zakładającą istnienie uniwersalistycznego cesarstwa chrześcijańskiego. Jego panowanie wypełniały wojny z Polską o ziemie położone nad Łabą: Milsko i Łużyce. Henryk dążył do podporządkowania sobie sąsiednich krajów, m.in. Czech i pogańskiego Połabia.
<noinclude>{{Nawigacja|Historia dla gimnazjum|
| |||