Wikijunior:Cywilizacje/Słowianie: Różnice pomiędzy wersjami

Religia Słowian była politeistyczna. Czcili oni wiele bóstw. Do grona najważniejszych zalicza się bezsprzecznie '''Świętowit''' - pan nieba, bóg przyrody, płodności, ukazywany jako mężczyzna o czterech twarzach, zwróconych na cztery strony świata, co miało symbolizować wszechobecność Świętowita. Innym ważnym bóstwem był '''Perun''', któremu podlegały burze i pioruny. Był on odpowiednikiem greckiego Zeusa i rzymskiego Jowisza. Popularny wśród Słowian był także kult '''Welesa''' - boga magii, sztuki, handlu, bogactwa, władca krainy Nawia, w której po śmierci przebywały dusze zmarłych. Ponadto Słowianie wierzyli, że cały świat zamieszkany jest przez różnego rodzaju demony, duchy i upiory, takie jak domownik, w Polsce nazywany ubożem, opiekujący się domem duch, przybierający zazwyczaj postać niskiego, brodatego starca, który mieszkał za piecem, pod progiem lub na strychu. Należało obchodzić się z nim z szacunkiem i zostawiać mu resztki jedzenia. Kiedy mieszkańcy chaty źle go traktowali domownik mógł ich straszyć, np. tłukąc talerze, bić dzieci lub zsyłać na domowników złe demony, np. strzygi. Strzygą zostawało dziecko, które rodziło się z dwiema duszami, dwoma sercami i dwoma rzędami zębów lub, gdy w chwili narodzin miału już wykształcone zęby. Rodzice porzucali takie niemowlę, gdy tylko rozpoznali w nim strzygę. Wierzono, że dziecko umierało oraz traciło jedną z dwóch dusz. Druga stawała się upiorem, który w nocy latał pod postacią sowy. Polował na ludzi, rzadziej na zwierzęta, którym wysysał krew i wyżerał wnętrzności. Strzygę można było ostatecznie zabić, jeżeli odnalazło się jej martwe ciało i wbiło w nie kilka gwoździ lub kołków. Do innych demonów słowiańskich zalicza się m.in. wampiry, który stawała się dusza człowieka, którego ciała nie pochowano lub nie spalono, topielce - dusze ludzi, którzy się utopili, rusałki - upiory, ukazujące się pod postacią pięknych, nagich dziewcząt, które wabiły młodzieńców i uśmiercały ich poprzez łaskotanie lub taniec.