Linux/System plików/Montowanie i demontowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
literowka
Stok (dyskusja | edycje)
popr
Linia 3:
W systemie GNU/Linux (i w ogóle w systemach uniksowych), jest jeden katalog główny, "root". Jest on nadrzędny dla wszystkich innych katalogów, i przedstawia się go jako:
/
W przeciwieństwie do systemów bazowanychbazujących na DOS (czyli również Windows), gdzie każdy dysk/partycja jest przedstawiany jako osobny katalog główny:
C:\
D:\
Linia 15:
Możliwa jest sytuacja, że pliki w katalogu głównym (<tt>/</tt>) będą się znajdowały fizycznie na jednej partycji, pliki w katalogu <tt>/home</tt> będą na innej partycji, zaś w katalogu <tt>/home/dyzio/dysk1</tt> będą np. na dysku wymiennym USB. Po co takie komplikacje?
 
Takie rozwiązanie ma bardzo prostą przyczynę: w przypadku gdy każda znaleziona przez system partycja jest przedstawiana jako kolejna literka w katalogu głównym, ia zainstalowany program odwołuje się do pliku <tt>C:\dane\first.dat</tt>, i gdy zmieni się liczba przyłączonych dysków, albo ustawienia MASTER/SLAVE, czy też liczba partycji na danym dysku (podzieliliśmy partycję znajdującą się w środku), to znaczenie literek się zmieni, i program nie znajdzie już tego pliku. Ma to szczególnie znaczenie gdy do komputera może być podłączanych wiele urządzeń wymiennych (dysk USB, płytki w CD-ROMie) - wtedy kolejność literek będzie się bardzo często zmieniać, i żaden program nie będzie miał pewności, że zapisuje dane we właściwym miejscu.
 
Natomiast w przypadku montowanych systemów plików, system ma przydzielone miejsce, gdzie będzie dane urządzenie/partycja widziana. W przypadku chociażby przenoszenia systemu na inny dysk czy zmiany ustawień MASTER/SLAVE, wystarczy pozmieniać ustawienia, która partycja jest przyporządkowana do którego miejsca, żeby mieć pewność, że wszystkie programy będą widziały dane we właściwych miejscach.
 
Faktem jest, że obecnie przy zmianie kolejności dysków (wspomniana zmiana ustawnieńustawień MASTER/SLAVE), zmiana ustawień montowania musi być wykonana ręcznie, i może być dlatego kłopotliwa, ale jest to tylko ograniczenie współcześnie istniejących systemów, a nie samego rozwiązania montowanych plików. Możliwe jest napisanie chociażby modułu, który rozpoznaje partycje po takich parametrach jak wielkość czy nazwa wolumenu - co w większości przypadków wystarczyłoby do automatycznego rozwiązywania takich problemów.
 
Ponadto istnieją już obecnie, szeroko stosowane, rozwiązania automatycznie montujące dyski wymienne. Można je także zastosować dla dysków HDD, które często wyjmujemy z komputera.
 
[[Linux/Problemy z montowaniem urządzeń emulujących dysk USB|Problemy z montowaniem urządzeń emulujących dysk USB]] - jeżeli mamy kamerę, lub aparat cyfrowy, który można w opcjach ustawić, żeby był widziany przez komputer jako dysk USB, w niektórych przypadkach możemy mieć problem z zamontowaniem
 
<noinclude>