Historia dla gimnazjum/Czasy saskie: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Tomekg.966 (dyskusja | edycje)
Utworzył nową stronę „=== August II królem Rzeczypospolitej === Po śmierci Jana Sobieskiego podczas elekcji w roku 1697 głównymi kandydatami do tronu polskiego byli: francuski książ...”
 
Tomekg.966 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
=== August II królem Rzeczypospolitej ===
Po śmierci Jana Sobieskiego podczas elekcji w roku 1697 głównymi kandydatami do tronu polskiego byli: francuski książę Franciszek Ludwik Conti oraz elektor saski Fryderyk August z dynastii Wettinów. Mimo tego, że większość głosowała na Contiego królem obwołany został Fryderyk, wspierany przez Rosję, Brandenburgię i Austrię. O jego zwycięstwie zadecydowała szybkość ruchów jego wojsk: za nim Francuz zdołał przypłynąć do Gdańska wojska saskie zdołały przybyć do Krakowa. Sas koronowany został na króla jako '''August II''', zwany '''Mocnym''', od jego niemałej siły fizycznej. W ten sposób Rzeczpospolita i Saksonia połączone zostały '''unią personalną'''.
 
=== Wielka wojna północna ===
August Mocny marzył o zawładnięciu tronem cesarskim, dlatego też próbował wzmocnić swą pozycję, poprzez podporządkowanie sobie Mołdawii lub Inflant. Jednakże na mocy pokoju w Karłowicach z '''1699 roku''' Polska musiała zrezygnować z Mołdawii, uzyskując w zamian od Turcji Podole z Kamieńcem Podolskim i województwo bracławskie. Wobec tego Sas postanowił zdobyć należące do Szwecji Inflanty. W tym celu wsparł koalicję antyszwedzką, do której należały już Dania i Rosja. Wstąpił do niej jednak jedynie jako elektor sakosoński, a nie król Rzeczypospolitej, gdyż sejm nie wyraził zgody na udział Polski w przymierzu. Królowi szwedzkiemu, Karolowi XII udało się dzięki ogromnemu talentowi dowódczemu rozbić wojska Danii, Rosji i armię Augusta II. Następnie nie bacząc, na to, że Polska nie brała udziału w konflikcie, król Karol wkroczył na jej ziemie, równocześnie zajmując Saksonie. Pod jego wpływem część szlachty zdetronizowała Augusta Mocnego, a na króla wybrała wojewodę poznańskiego '''Stanisława Leszczyńskiego'''. Szwedzi w '''1709 roku''' poniosły druzgocącą klęskę pod Połtawą na Ukrainie z wojskami cara Piotra I. Zmusiło go to do wycofania się z Polski. August II ponownie objął władzę, Stanisław Leszczyński został natomiast zmuszony do ucieczki.