Asembler x86/Funkcje/GNU AS: Różnice pomiędzy wersjami

Funkcje w asemblerze definiujemy po prostu jako zwykłe etykiety. Gdy chcemy przeskoczyć w wykonaniu naszego programu do naszej funkcji posługujemy się nazwą etykiety jako argumentem dla odpowiedniej instrukcji modyfikującej rejestr EIP i ew. rejestr CS tak aby razem wskazywały na początek funkcji.

==Wywoływanie==

Instrukcja jmp modyfikuje wartość rejestru EIP, zależnie od przekazanego parametru. Istnieją 3 odmiany tej instrukcji:

* jmp short - korzystamy z niej, gdy procedura, którą chcemy wywołać jest oddalona o 128 bajtów w tył lub do przodu; najszybsza instrukcja z rodziny.

* jmp far - korzystamy z niej, gdy procedura, którą chcemy wywołać jest w innym segmencie, zmianie ulega również rejestr CS; w przypadku płaskiego modelu pamięci, korzystamy z niej gdy wywoływana funkcja znajduje się poza naszym procesem.

 

Instrukcja call działa identycznie do instrukcji jmp z tą różnicą, że przed przeskokiem układa na stosie bieżące wartości rejestrów EIP oraz ew. CS tak aby później było można wrócić do miejsca gdzie wykonany był skok przy użyciu którejś instrukcji z rodziny ret. Istnieją dwie główne odmiany instrukcji call:

 

* call far - korzystamy z niej, gdy wywoływana procedura jest poza naszym procesem.

 

Poniższy program wypisuje na ekranie znak znajdujący się w rejestrze AL procesora. Właściwa funkcja systemowa wyświetlająca znak na ekranie znajduje się w podprogramie printChar.

<source lang="asm">