Uciążliwość zapachowa/Zapachowa uciążliwość emitorów – przykłady/Oczyszczalnie ścieków komunalnych: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 100:
}}Oszacowania emisji zapachowej z oczyszczalni ścieków są wykonywane również metodami pośrednimi, na podstawie ocen stężenia zapachowego w otoczeniu zakładu. Wykonywane są długofalowe pomiary całoroczne, we wszystkich sytuacjach meteorologicznych, występujących w skali roku (zobacz: [[Róża wiatrów#Róża wiatrów|róża wiatrów)]]), albo pomiary skrócone do kilku lub kilkunastu różnych sytuacji. W pierwszym przypadku ocenia się zapachową jakość powietrza w stałych punktach regularnej siatki pomiarowej, w drugim – w punktach leżących w „smudze zanieczyszczeń” (po stronie zawietrznej względem oczyszczalni). [[modelowanie dyspersji odorantów|Modele rozprzestrzeniania się odorantów]] pozwalają określić jaka wartość emisji zapachowej odpowiada wartościom stężenia zapachowego, stwierdzonym w otoczeniu („odwrócone modelowanie rozprzestrzeniania się”).
 
Na podstawie wyników badań skróconych stwierdzono np. że zapachowa z zakładu oczyszczającego 12 tys. m<sup>3</sup> ścieków na dobę (bez oczyszczalni biologicznej, z komorą beztlenowej fermentacji osadów) wynosi ok. 30 tys.ou/s, a wskaźnik emisji: ok. 216 216000 ou/m3m<sup>3</sup> ścieków lub ok. 250 ou/g usuwanego osadu. Wyznaczona wartość emisji pozwoliła określić częstość występowania w otoczeniu zakładu zapachu co najmniej rozpoznawalnego (% godzin roku).
 
== Prognozowanie zasięgu uciążliwości ponadnormatywnej ==