Uciążliwość zapachowa/Zapachowa uciążliwość emitorów – przykłady/Oczyszczalnie ścieków komunalnych: Różnice pomiędzy wersjami

| align="center" style="background:#f0f0f0;"|'''Substancja'''

| align="center" style="background:#f0f0f0;"|'''Stężenie'''

|-

|+ Stężenie zanieczyszczeń nad powierzchnią ścieków komunalnych<ref name="Odory 2002"/> <br /> a)<ref name ="Amoore1983">{{cytuj pismo |nazwisko = Amoore|imię = |autor = J.H.|autor link = |nazwisko2 = Hautala |imię2 = E. |tytuł = Odor as an Aid to Chemical Safety. |url = |czasopismo = J. of App. Toxicol. |wolumin = 3|strony = 272-290|rok = 1983|język = en}}</ref> b)<ref name="Devos1990">{{cytuj książkę |nazwisko = Deyos| imię = M| nazwisko2 =Patte | imię2 =F. | nazwisko3 = Rouault| imię3 =P. | nazwisko4 = Laffort| imię4 = P.| nazwisko5 = Van Gemert| imię5 =L.J. | tytuł = Standardized Human Olfactory Threshold | wydawca = IRL Press at Oxford University Press| miejsce =New York | rok = 1990| język = en|}}</ref>

Rodzaj i ilość odorantów, uwalnianych do powietrza, zależy od rodzaju rozkładającej się biomasy i od etapu i warunków biodegradacji. W suchej słomie zbóż zawartość [[azot]]u, związanego np. w formie białek, aminokwasów, kwasów nukleinowych, wynosi np. 0,4–0,8%, w roślinach motylkowych – 1,5–3,5%, w odchodach kurzych – 1,6%, w mączce kostnej – 4%, w odpadkach z fabryk jedwabiu naturalnego – ok. 12%. Ogólna zawartość [[siarka|siarki]] w biomasie jest dużo mniejsza, ponieważ tylko nieliczne aminokwasy zawierają siarkę ([[cystyna]], [[cysteina]], [[metionina]]). Mimo to [[związki siarkoorganiczne|zapach związków siarki]] może w istotnym stopniu wpływać na zapach mieszaniny produktów biodegradacji biomasy, ze względu na bardzo niskie progi węchowej wyczuwalności<ref name="Odory 2002"/>.

 

 

== Olfaktometryczne oceny emisji zapachowej ==