Uciążliwość zapachowa/Zapachowa uciążliwość emitorów – przykłady/Fermy norek: Różnice pomiędzy wersjami

[[Strumień zapachowy|Emisję zapachową]] – łączny strumień zapachowy z powierzchni fermy (q_od [ou/s]) – wyznacza się metodą „odwróconego” [[modelowanie dyspersji odorantów|modelowania rozprzestrzeniania się]]. Obliczenia polegają na [[iteracja|iteracyjnym]] określaniu, jaka wielkość strumienia emitowanego ze źródła najlepiej odpowiada wartościom stężenia zapachowego, stwierdzanym w otoczeniu tego źródła. Obliczone wartości strumienia dzielonodzieli się przez liczbę norek na fermie, uzyskując wartości wskaźnika emisji. Wyznaczone wartości wskaźników emisji mieściły się w zakresie 0,09 – 1,2 ou/s·sztuka (wartość średnia: ok. 0,4 ou/s·sztuka)<ref name="norki 2006"/>.

Inną metodykę badań zastosowano w czasie wstępnych badań orientacyjnych. Wykonano serię pomiarów stężenia zapachowego wewnątrz jednego z kilkunastu pawilonów (okres odchowu młodzieży). Emisję pawilonu oszacowano korzystając dodatkowo z założeń dotyczących intensywności przewietrzania pawilonów. Do emisji z pawilonów dodano poprawkę 50% na udział ze źródeł poza pawilonami (szambo, składowisko zużytej ściółki, magazyn pasz). Uzyskano wartości wskaźników emisji mieszczące się w zakresie 0,083 – 0,209 ou/s·sztuka<ref name="Odory"/>.