Wikijunior:Cywilizacje/Słowianie: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Tomekg.966 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Tomekg.966 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 20:
[[Plik:Domovoi.jpg|200px|right|thumb|Rysunek przedstawiający domowoja.]]
Religia Słowian była politeistyczna. Czcili oni wiele bóstw. Do grona najważniejszych zalicza się bezsprzecznie '''Świętowit''' - pan nieba, bóg przyrody, płodności, ukazywany jako mężczyzna o czterech twarzach, zwróconych na cztery strony świata, co miało symbolizować wszechobecność Świętowita. Innym ważnym bóstwem był '''Perun''', któremu podlegały burze i pioruny. Był on odpowiednikiem greckiego Zeusa i rzymskiego Jowisza. Popularny wśród Słowian był także kult '''Welesa''' - boga magii, sztuki, handlu, bogactwa, władca krainy Nawia, w której po śmierci przebywały dusze zmarłych. Ponadto Słowianie wierzyli, że cały świat zamieszkany jest przez różnego rodzaju demony, duchy i upiory, takie jak domownik, w Polsce nazywany ubożem, opiekujący się domem duch, przybierający zazwyczaj postać niskiego, brodatego starca, który mieszkał za piecem, pod progiem lub na strychu. Należało obchodzić się z nim z szacunkiem i zostawiać mu resztki jedzenia. Kiedy mieszkańcy chaty źle go traktowali domownik mógł ich straszyć, np. tłukąc talerze, bić dzieci lub zsyłać na domowników złe demony, np. strzygi. Strzygą zostawało dziecko, które rodziło się z dwiema duszami, dwoma sercami i dwoma rzędami zębów lub, gdy w chwili narodzin miału już wykształcone zęby. Rodzice porzucali takie niemowlę, gdy tylko rozpoznali w nim strzygę. Wierzono, że dziecko umierało oraz traciło jedną z dwóch dusz. Druga stawała się upiorem, który w nocy latał pod postacią sowy. Polował na ludzi, rzadziej na zwierzęta, którym wysysał krew i wyżerał wnętrzności. Strzygę można było ostatecznie zabić, jeżeli odnalazło się jej martwe ciało i wbiło w nie kilka gwoździ lub kołków. Do innych demonów słowiańskich zalicza się m.in. wampiry, który stawała się dusza człowieka, którego ciała nie pochowano lub nie spalono, topielce - dusze ludzi, którzy się utopili, rusałki - upiory, ukazujące się pod postacią pięknych, nagich dziewcząt, które wabiły młodzieńców i uśmiercały ich poprzez łaskotanie lub taniec.
== Jakie są legendy Słowian? ==
Znamy bardzo wiele słowiańskich legend. Według jednej z nich dawno temu żyli trzej bracia: '''Lech''', '''Czech''' i '''Rus'''. Postanowili oni opuścić rodzinną krainę i wyruszyć na poszukiwania ziemi, gdzie mogliby się osiedlić. Po długiej wędrówce dotarli do żyznej, zaludnionej, pełnej lasów, w których roiło się od zwierząt i potoków, gdzie żyło mnóstwo ryb krainy. Lech urzeczony pięknem tej ziemi postanowił osiąść tu i w miejscu gdzie się zatrzymali założył swoją stolicę - Gniezno. Czech i Rus ruszyli natomiast w dalszą wędrówkę: Czech wkrótce dotarł na południe, gdzie osiedlił się, dając początek państwu czeskiemu, Rus natomiast osiedlił się na wschodzie i tam założył Ruś.
Legendy mówią także o '''Kraku'''. Był on księciem pochodzącym z Małopolski, wysłanym na wojnę z [[Wikijunior:Cywilizacje/Celtowie|Gallami]]. Po powrocie, za swoje zasługi został ustanowiony królem. Krak panował długo i sprawiedliwie, w jego czasach ludziom wiodło się dobrze. Jednak spokój zakłóciło pojawienia się w pewnej jaskini nad Wisłą smoka. Okrutny potwór siał przerażenie wśród mieszkańców krainy, którzy musieli mu oddawać swoje owce, które gad pożerał. Krak wysłał swoich dwóch synów, aby zabili smoka. Ci uciekli się do podstępu i podłożyli bestii wypchaną siarką owczą skórę. Gad myśląc, że jest to prawdziwe ciało, zjadł je i zginął w męczarniach. Jednak wtedy doszło do dramatu: młodszy brat zabił bowiem starszego, po czym powiedział, że za jego śmiercią stoi smok. W ten sposób po śmierci ojca to on zostałby królem. Jednak zbrodnia wyszła na jaw i morderca został wygnany z kraju.
== Kto z nich jest sławny do dzisiaj? ==
Twórcą pierwszego państwa słowiańskiego był '''Samon''', kupiec, żyjący w VII wieku, w czasach którego wiele plemion słowiańskich była zniewolona przez wojowniczy lud Awarów, wywodzący się z Azji. W tym czasie wybuchło wielkie powstanie, skierowane przeciw nim, co wykorzystał Samon, który właśnie wtedy przybył handlować na ziemie Słowian. Kupiec stanął na ich czele i pokonał Azjatów, za co po zakończeniu wojny został okrzyknięty bohaterem i wybrany królem. Jego państwo obejmowało zapewne rozległe tereny (między innymi Węgry, Czechy, Austria), jednak wkrótce po jego śmierci rozpadło się.
Mimo, iż misjonarze '''Cyryl i Metody''' nie byli Słowianami ich rola w historii ludów słowiańskich jest ogromna: przybyli oni na ziemi Moraw (współczesne Czechy), by na prośbę tamtejszego władcy chrystianizować lud. Bracia utworzyli na potrzeby chrystianizacji alfabet, zwany głagolicą, dzięki której przetłumaczyli na język Słowian Biblię. Mimo wielkich starań mnichów ich misja na terenie Moraw w większości nie powiodła się, jednak ich dzieło kontynuowali ich uczniowie, którzy działali w Bułgarii i na Rusi.
Bardzo znanym Słowianinem jest '''Mieszko I''', twórca państwa polskiego, żyjący w X wieku. W 966 roku, jeszcze jako wódz plemienia Polan Mieszko I poślubił czeską księżniczkę Dobrawę i przyjął chrzest, włączając nasz kraj w krąg kultury europejskiej i zapoczątkowując proces chrystianizacji, czyli wypierania starych, pogańskich wierzeń i nawracania społeczeństwa na chrześcijaństwo. W ciągu swego panowania Mieszko podwoił granice Polski, włączając w jej granice Pomorze, Małopolskę i Śląsk.
{{Definicja|'''chrystianizacja''' - proces wypierania starych, pogańskich wierzeń i nawracania społeczeństwa na chrześcijaństwo.}}
| |||