Uciążliwość zapachowa/Metody dezodoryzacji gazów/Inne metody dezodoryzacji: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m + link do Ozone-safety i dr.red., sprzątanie kodu
m lit.
Linia 79:
Zanik lub złagodzenie zapachu powietrza lub gazów odlotowych może być spowodowane wprowadzeniem dodatkowych związków chemicznych, które powodują podwyższenie progu wyczuwalności zapachu mieszaniny (zob. [[Uciążliwość zapachowa/Prawa_psychofizyczne_w_olfaktometrii#Percepcja_zapachu_mieszanin_odorantów|Prawa psychofizyczne w olfaktometrii – Zapach mieszanin]]) lub poprawiają jego [[w:jakość hedoniczna|jakość hedoniczną]] (procesy „industrial odour counteraction”; zob. [[Uciążliwość zapachowa/Metody dezodoryzacji gazów/Inne metody dezodoryzacji#Uwagi|uwaga 1]]){{r|ODORY rozdz11.6}}.
 
Zjawiska „kompensacja zapachu” składników mieszanin są badane od dawna, jednak badaniebadania nie są zakończone. Do ograniczania uciążliwości gazów odlotowych są wykorzystywane od połowy XX w. (np. przy oczyszczalniach ścieków, składowiskach odpadów, zakładach przemysłu spożywczego). Z lakonicznych informacji dostawców preparatów wynika, że stosowane są przede wszystkim produkty pochodzenia naturalnego – np. [[w:olejki eteryczne|olejki eteryczne]] (zob. też [[w:Technologia olejków eterycznych|Technologia olejków eterycznych]]). Olejki są wieloskładnikowymi mieszaninami związków chemicznych – zawierają substancje zapachowe, związki kompensujące zapach innych odorantów, dezynfekujące, powierzchniowo czynne oraz chemicznie reaktywne wobec zanieczyszczeń powietrza. W skład tych mieszanin wchodzą zwykle [[w:estry|estry]], [[w:aldehydy|aldehydy]], [[w:ketony|ketony]], [[w:alkohole|alkohole]] i [[w:fenole|fenole]] oraz [[w:terpeny|terpeny]], [[w:seskwiterpeny|seskwiterpeny]] i [[w:dwuterpeny|dwuterpeny]]. Receptury wielu tzw. „odświeżaczy powietrza” przewidują stosowanie olejku eukaliptusowego (zob. [[w:eukaliptus|eukaliptus]]), [[w:Olejek jodłowy|jodłowego]], [[w:olejek kosodrzewinowy|kosodrzewinowego]] i innych{{r|ODORY rozdz11.6}}.
 
Środki kompensujące zapach rozpyla się z użyciem atomizerów wewnątrz kanałów wentylacyjnych lub w otoczeniu emitorów powierzchniowych („bariery antyosmiczne”, zob. [[Uciążliwość zapachowa/Metody dezodoryzacji gazów/Absorpcja#Przykłady zastosowań absorpcji do dezodoryzacji|Absorpcja – zastosowania do dezodoryzacji]]). Stosowanie tej techniki jest kontrowersyjne (niekiedy zakazane), m.in. z powodu możliwości maskowania zapachów o charakterze ostrzegawczym, możliwości negatywnych reakcji ludzi na zapach rozpylanych środków lub zanieczyszczania skóry, odzieży i innych powierzchni. Wątpliwości budzi brak zweryfikowanych zasad projektowania rozmieszczenia i wydajności atomizerów (brak gwarancji skuteczności w różnych odległościach od emitora i w różnych sytuacjach technologicznych i meteorologicznych). Modyfikowanie zapachu jest też stosunkowo kosztowne ze względu na wysokie ceny preparatów i koszty technicznej obsługi atomizerów (wymiany lub czyszczenie zatkanych dysz). Z wymienionych względów technika jest zalecana przede wszystkim wewnątrz zakładów, np. w skruberach lub kanałach wentylacyjnych (bez emisji preparatu do powietrza atmosferycznego), a poza zakładem – przede wszystkim incydentalnie – w przypadkach wystąpienia trudnych do uniknięcia dużych emisji krótkotrwałych (np. awarie instalacji i inne zakłócenia procesu technologicznego){{r|IPPC H4}}.