Aktualizacja i kompilacja jądra w Debianie/Kompilacja, instalacja jądra: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m int., po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany!
 
Linia 1:
== Kompilacja, instalacja jądra ==
=== Zapisywanie konfiguracji jądra i kompilacja ===
Teraz jesteśmy gotowi do kompilacji jądra. Jednakże, zanim to zrobimy, chciałbym wspomnieć o jednej rzeczy. Jeśli masz kilka komputerów, na których chcesz zainstalować to samo jądro (to nie za bardzo zadziała, jeśli komputery nie są takie same), kliknij przycisk "Store Configuration to File" ("Zachowaj Ustawienia w Pliku"). Dzięki temu, wszelkie zmiany, których dokonałeś, zostaną zapisane w pliku. Możesz potem przekopiować ten plik na inny komputer, po czym, gdy otworzysz narzędzie Konfiguracji Jądra Linuksa na danym komputerze, kliknij przycisk "Load Configuration from File" ("Wczytaj Ustawienia z Pliku") i otwórz plik z zapisanymi ustawieniami. Dzięki temu nie będziesz musiał konfigurować jądra na każdym komputerze.
 
Tak więc, skompilujmy jądro. W głównym oknie narzędzia Konfiguracji Jądra Linuksa kliknij przycisk "Save and Exit" ("Zapisz i Wyjdź"). Powinno pojawić się okno z komunikatem, byś sprawdził plik ''makefile'' oraz uruchomił ''make dep''. Nie musisz robić żadnej z tych rzeczy, kliknij po prostu przycisk "OK". Powinieneś znowu mieć przed sobą linię poleceń.
Teraz jesteśmy gotowi do kompilacji jądra. Jednakże, zanim to zrobimy, chciałbym wspomnieć o jednej rzeczy. Jeśli masz kilka komputerów, na których chcesz zainstalować to samo jądro (to nie za bardzo zadziała, jeśli komputery nie są takie same), kliknij przycisk "Store Configuration to File" ("Zachowaj Ustawienia w Pliku"). Dzięki temu, wszelkie zmiany, których dokonałeś, zostaną zapisane w pliku. Możesz potem przekopiować ten plik na inny komputer, po czym, gdy otworzysz narzędzie Konfiguracji Jądra Linuksa na danym komputerze, kliknij przycisk "Load Configuration from File" ("Wczytaj Ustawienia z Pliku") i otwórz plik z zapisanymi ustawieniami. Dzięki temu nie będziesz musiał konfigurować jądra na każdym komputerze.
 
Wprowadź ''pwd'' w linii poleceń by zobaczyć, w jakim katalogu się znajdujesz. Polecenie powinno zwrócić ''/usr/src/linux'' (jeśli zwróciło coś innego, wprowadź ''cd /usr/src/linux'', by przejść do katalogu zawierającego źródła jądra).
Tak więc, skompilujmy jądro. W głównym oknie narzędzia Konfiguracji Jądra Linuksa kliknij przycisk "Save and Exit" ("Zapisz i Wyjdź"). Powinno pojawić się okno z komunikatem, byś sprawdził plik ''makefile'' oraz uruchomił ''make dep''. Nie musisz robić żadnej z tych rzeczy, kliknij po prostu przycisk "OK". Powinieneś znowu mieć przed sobą linię poleceń.
 
Wprowadź ''pwd'' w linii poleceń by zobaczyć, w jakim katalogu się znajdujesz. Polecenie powinno zwrócić ''/usr/src/linux'' (jeśli zwróciło coś innego, wprowadź ''cd /usr/src/linux'' by przejść do katalogu zawierającego źródła jądra).
 
Gdy już jesteś w tym katalogu, wprowadź te dwa polecenia:
Linia 14 ⟶ 13:
:* make-kpkg --revision=786:MojeJadro2.4.20 kernel_image
 
Drugie polecenie jest odpowiedzialne za właściwą kompilację. Na moim komputerze wyposażonym w procesor AMD Athlon 1800+ proces kompilacji trwa około 10 minut. Na jednym z moich starszych komputerów trwało to około godziny (na komputerze klasy 486, pewnie poczekasz kilka dni). Jeśli masz starszy komputer, zjedz obiad i obejrzyj dobrą komedię. Jak wrócisz, kompilacja powinna być zakończona. Tak czy siak, zrób sobie przerwę.
 
Jeśli bardzo chciałbyś zrozumieć wszystkie szczegóły dotyczące tej kompilacji, możesz przeczytać dokumentację znajdującą się w ''/usr/doc/kernel-package''. W skrócie, tworzymy plik .deb, który później zainstalujemy dokładnie w taki sam sposób, jak każdy inny program; używając narzędzia ''dpkg''. Tak wygenerowany plik wykona za nas automatycznie wszelkie zadania związane z konfiguracją systemu, które użytkownicy dystrybucji innych niż Debian muszą robić sami. Generalnie to dobra rzecz.
 
Jeśli bardzo chciałbyś zrozumieć wszystkie szczegóły dotyczące tej kompilacji, możesz przeczytać dokumentację znajdującą się w ''/usr/doc/kernel-package''. W skrócie, tworzymy plik .deb, który później zainstalujemy dokładnie w taki sam sposób, jak każdy inny program;, używając narzędzia ''dpkg''. Tak wygenerowany plik wykona za nas automatycznie wszelkie zadania związane z konfiguracją systemu, które użytkownicy dystrybucji innych niż Debian muszą robić sami. Generalnie to dobra rzecz.
===Instalacja nowego jądra===
 
=== Instalacja nowego jądra ===
PoGdy obiedziezjesz obiad i obejrzeniuobejrzysz filmufilm, komputer powinien już skończyć kompilację, a Twoim oczom znowu powinna ukazać się linia poleceń. W katalogu ''/usr/src'' powinien pojawić się nowy plik.
 
Przejdźmy tam, wprowadzając ''cd /usr/src'' w linii poleceń. Wpisując ''ls -l'' oraz zakładając, że nie było żadnych błędów podczas kompilacji, powinieneś ujrzeć plik o nazwie ''kernel-image-2.4.20_MojeJadro2.4.20.deb'' lub coś w tym stylu.
 
Teraz musimy zainstalować nowe jądro, dokładnie tak samo jak każdy inny plik .deb, korzystając z narzędzia ''dpkg''. Wprowadź '''dpkg -i kernel-image-2.4.20_MojeJadro2.4.20.deb''' (lub inny, jeśli Twój plik nazywa się inaczej) w linii poleceń.
Linia 28 ⟶ 26:
Gdy instalacja zostanie zakończona, zostaniesz poproszony o utworzenie dyskietki startowej. Sugeruję to zrobić, ale nie jest to niezbędne.
 
Następnie zostaniesz zapytany, czy zainstalować rekord rozruchowy korzystając z konfiguracji ''/etc/lilo.conf''. Jeśli nie odpowiesz twierdząco na to pytanie, nie będziesz mógł uruchomić komputera, korzystając z nowego jądra (chyba, że stworzyłeś dyskietkę, o której była mowa przed chwilą, ale wtedy będziesz mógł uruchomić komputer tylko z tej dyskietki). Upewnij się, że odpowiedziałeś twierdząco na jedno z pytań (lub oba), inaczej pozostaniesz bez możliwości uruchomienia swojego nowego lśniącego jądra w wersji 2.4.20.
 
Gdy zakończysz ten proces, musisz zrestartować swój komputer. Po restarcie wprowadź ''dmesg'' i oglądnij jego wyniki. Poszukaj jakichś błędów. Powinieneś również zauważyć (jeśli potrafisz odczytać tajemnicze komunikaty Linuksa), że Twoja karta dźwiękowa została rozpoznana. Jeśli są jakieś problemy, na przykład wybrałeś nieodpowiednią kartę dźwiękowa, wtedy musisz zmienić konfigurację jądra i spróbować ponownie. Jeśli tak się zdarzy, spójrz do ostatniego rozdziału tego artykułu.