Uciążliwość zapachowa/Zapachowa uciążliwość emitorów – przykłady/Oczyszczalnie ścieków komunalnych: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m popr. przypisów
link
Linia 114:
</div>
 
Pomiary emisji ze źródeł zorganizowanych są wykonywane metodą olfaktometrii dynamicznej, zgodnie z normą europejską PN–EN 13725<ref>{{cytuj stronę|url= http://wwwsklep.pkn.pl/indexpn-en-13725-2007p.php?a=show&m=katalog&id=537854&page=1%20html |tytuł=PN-EN 13725:2007: Jakość powietrza. Oznaczanie stężenia zapachowego metodą olfaktometrii dynamicznej |data dostępu=2010-11-04}}</ref>. W normie podano również, w formie załącznika informacyjnego, zalecenia dotyczące sposobów [[w:Olfaktometria#Pobieranie próbek ze źródeł powierzchniowych|pobierania próbek ze źródeł powierzchniowych]], np. odkrytych odstojników lub składowisk osadów.
 
Na podstawie badań uciążliwości 226. miejskich biologicznych oczyszczalni ścieków, wykonanych w 80. XX w.(D. Eitner, 1984)<ref>{{cytuj książkę | autor = J.D. Rutkowski| autor2 = J. Kośmider | autor3 = M. Szklarczyk| tytuł = Substancje odorotwórcze w środowisku | wydawca = Wydawnictwo PIOŚ, Biblioteka Monitoringu | miejsce = Warszawa | rok = 1995}}</ref><ref name="Odory 2002"/>, stwierdzono, że uciążliwość jest spowodowana najczęściej emisjami ze strefy dopływu ścieków i wstępnego oczyszczania oraz stref obróbki osadów. W ostatniej strefie stężenie zapachowe osiągało wartość 10<sup>6</sup> ou/m³.
 
Oszacowania emisji zapachowej z oczyszczalni ścieków są wykonywane również metodami pośrednimi, na podstawie ocen stężenia zapachowego w otoczeniu zakładu. Wykonywane są długofalowe pomiary całoroczne, we wszystkich sytuacjach meteorologicznych, występujących w skali roku (zobacz: [[w:Róża wiatrów#Róża wiatrów|róża wiatrów)]]), albo pomiary skrócone do kilku lub kilkunastu różnych sytuacji. W pierwszym przypadku ocenia się zapachową jakość powietrza w stałych punktach regularnej siatki pomiarowej, w drugim – w punktach leżących w „smudze zanieczyszczeń” (po stronie zawietrznej względem oczyszczalni). [[Uciążliwość zapachowa/Modelowanie dyspersji odorantów|Modele rozprzestrzeniania się odorantów]] pozwalają określić jaka wartość emisji zapachowej odpowiada wartościom stężenia zapachowego, stwierdzonym w otoczeniu („odwrócone modelowanie rozprzestrzeniania się”).
Linia 130:
 
== Prognozowanie zasięgu uciążliwości ponadnormatywnej ==
W celu określenia, czy w określonej odległości od zakładu zapachowa uciążliwość jest „ponadnormatywna” (może być uznana za akceptowalną), porównuje się obliczone wartości częstości występowania rozpoznawalnego zapachu z odpowiednimi [[Uciążliwość zapachowa/Standardy zapachowej jakości powietrza|standardami zapachowej jakości powietrza]]<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Krajewska |imię = B.|nazwisko2 = Kośmider |imię2 = J. |tytuł = Standardy zapachowej jakości powietrza |czasopismo = Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów |numer = 6 |strony = 181-191 |data = 2005|język = pl | url = http://www.odory.zut.edu.pl/fileadmin/pliki/odory/pdf/OchrPow_6_2005.pdf }}</ref>. W Polsce wydanie takich przepisów mieści się w zakresie kompetencji ministra ds. środowiska<ref>Prawo ochrony środowiska, art. 222. {{Dziennik Ustaw|rok=2008|numer=25|pozycja=150}}</ref><ref>{{cytuj pismo |nazwisko = J. Kośmider |tytuł = Projektowane standardy zapachowej jakości powietrza i możliwości oceny skutków wprowadzenia regulacji |url = |czasopismo = Ochrona powietrza i problemy odpadów |wolumin = 39 |wydanie = 3|strony = 77-82 |rok = 2005|}}</ref>.