Mechanika kwantowa/Zasada wariacyjna Schwingera: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 2:
Kwantowo mechaniczne równanie Diraca zostało otrzymane z pominięciem zasady konstrukcji równania własnego. Nade wszystko, to równanie otrzymaliśmy konstruując gęstość Lagrangianu, aby otrzymać później równanie Klieina-Gordona lub Diraca.
Pierwszym krokiem do mechaniki kwantowej było zastąpienie funkcji pędu i położenia przez ich operatory co to nazywamy '''pierwszą kwantyzacją'''. Metodą podaną przez Schwingera jest zastąpienie funkcji pola Φ i ich pochodne czasowe <math>\dot{\Phi}\;</MATH>(w teorii Kliena-Gordona) lub ich sprzężenia (w teorii Diraca) przez ich odpowiednie operatory, tzn. <MATH>\hat{\Phi}\;</MATH>, <MATH>\hat{\Pi}\;</MAth>, których nazwijmy operatorami "położenia" i "pędu" (lub prędkości), tą procedurę nazywamy '''drugą kwantyzacją'''.
==Przejście między klasycznym i kwantowym Hamiltonianem a zasada wariacyjna Schwingera==
Ideom mechaniki kwantowej jest prowadzenie pewnych operatorów w zamian za wielkości skalarne lub wektorowe w mechanice kwantowej, co wykorzystamy w metodzie kwantyzacji Schwingera.
| |||