|
====
===Sposoby deklaracji tablic===
Tablicę deklaruje się w następujący sposób:
<source lang="c">
typ nazwa_tablicy[rozmiar];
</source>
gdzie rozmiar oznacza ile zmiennych danego typu możemy zmieścić w tablicy. Zatem aby np. zadeklarować tablicę, mieszczącą 20 liczb całkowitych możemy napisać tak:
<source lang="c">
int tablica[20];
</source>
Podobnie jak przy deklaracji zmiennych, także tablicy możemy nadać wartości początkowe przy jej deklaracji. Odbywa się to przez umieszczenie wartości kolejnych elementów oddzielonych przecinkami wewnątrz nawiasów klamrowych:
<source lang="c">
int tablica[3] = {0,1,2};
</source>
Niekoniecznie trzeba podawać rozmiar tablicy, np.:
<source lang="c">
int tablica[] = {1, 2, 3, 4, 5};
</source>
W takim przypadku kompilator sam ustali rozmiar tablicy (w tym przypadku - 5 elementów).
Rozpatrzmy następujący kod:
<source lang="c">
#include <stdio.h>
#define ROZMIAR 3
int main()
{
int tab[ROZMIAR] = {3,6,8};
int i;
puts ("Druk tablicy tab:");
for (i=0; i<ROZMIAR; ++i) {
printf ("Element numer %d = %d\n", i, tab[i]);
}
return 0;
}
</source>
Wynik:
Druk tablicy tab:
Element numer 0 = 3
Element numer 1 = 6
Element numer 2 = 8
Jak widać, wszystko się zgadza.
W powyżej zamieszczonym przykładzie użyliśmy stałej do podania rozmiaru tablicy. Jest to o tyle pożądany zwyczaj, że w razie potrzeby zmiany rozmiaru tablicy, zmieniana jest tylko wartość w jednej linijce kodu przy <tt>#define</tt>, w innym przypadku musielibyśmy szukać wszystkich wystąpień rozmiaru rozsianych po kodzie całego programu.
==Odczyt/zapis wartości do tablicy==
Tablicami posługujemy się tak samo jak zwykłymi zmiennymi. Różnica polega jedynie na podawaniu '''indeksu''' tablicy. Określa on, z którego elementu (wartości) chcemy skorzystać spośród wszystkich umieszczonych w tablicy. Numeracja indeksów rozpoczyna się od zera, co oznacza, że pierwszy element tablicy ma indeks równy 0, drugi 1, trzeci 2, itd.
| 