Wikijunior:Języki/Czeski: Różnice pomiędzy wersjami

Język czeski zapisuje się za pomocą alfabetu łacińskiego, ale z użyciem kilku dodatkowych liter, takich jak: ''í'', ''č'', ''ř'' czy ''ž''. Najłatwiej tekst w języku czeskim rozpoznać po znaku ''ř'', który wymawia się ''rż'' albo ''rsz'', odpowiada polskiemu dwuznakowi ''rz'' i występuje na przykład w słowach ''řeka'' (''rzeka'') i ''přítel'' (''przyjaciel'').

W języku czeskim występuje iloczas gramatyczny, czyli różnica w wymawianiu samogłosek krótkich i długich. To słowo może wydawać się trudne, ale takie nie jest, bo pochodzi od wyrażenia ''ile czasu''. W języku polskim iloczasu od dawna nie ma, ale kiedyś, na początku XV wieku, w czasach bitwy pod Grunwaldem, był. Długość samogłoski w języku czeskim decyduje o znaczeniu, ponieważ odróżnia słowa, na przykład ''český'' z długim ''ý'' znaczy ''czeski'', ale ''česky'' z krótkim ''y'' znaczy ''po czesku''. W języku czeskim nie ma za to obecnych w języku polskim nosówek, czyli ę i ą. Najbardziej podobne do polskiego ą jest ou (czytane jak polskie oł). Często występuje ono tam, gdzie u nas znajduje się ''ą''. Na przykład polski wyraz ''są'' po czesku brzmi ''jsou''. Zamiast ''ę'' w czeskim używa się na przykład ''u''. Polska ''ręka'' to po czesku ''ruka''.