Wstęp do fizyki jądra atomowego/Reakcje jądrowe: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 111:
{{Rysunek|Różniczkowy przekrój czynny w zależności od kata rozpraszania.png|6.4|Różniczkowy przekrój czynny w zależności od kata rozpraszania}}
*rozkłady kątowe cząstek "b" wykazują symetrię według kata &theta;=90<sup>o</sup>, a także zależą od wartości spinu C<sup>*</sup>, a odstępstwo od tej zasady jest posiadanie przez jądro złożone wzbudzone wysokiej wartości momentu pędu powstałej w wyniku zderzenia z cząstką "a". Siła odśrodkowa rotacji jądra atomowego ułatwia emisję w kierunku prostopadłym do osi rotacji i posiada minimum przy kącie &theta;=90<sup>o</sup>, takie jądro wykazuje symetrię wobec tego kąta.
*krzywe wzbudzenia reakcji wykazują ostre maksima, które świadczą o wychwycie przez jądro cząstki bombardującej przez jądro tarczy, gdy energia cząstki "a" E<sub>a</sub> zbliża się do energii rezonansowej określonej jako poziom wzbudzenia. Kształt krzywej rezonansowej dla przekroju czynnego &sigma;(E<sub>a</sub>,E<sub>wzb</sub>,&Gamma;) opisujemy rozkładem Brieita-Wignera (Lorentza) {{LinkWzór|2.54|Wstęp_do_fizyki_jądra_atomowego/Najważniejsze_parametry_jądra_atomowego}}
Prawdopodobieństwo wychwytu jądra poza rezonansem maleje ze wzrostem (maleniem) energii cząstki bombardującej E<sub>a</sub>. Szerokość rezonansu określa poziom wzbudzenia jądra złożonego C<sup>*</sup>. Jego czas życia jest określony przez równanie {{Formuła|<MATH>\Gamma\cdot\tau=\hbar\;</MATH>}}.
*przejścia C<sup>*</sup>→Y<sub>f</sub> do stanów wysokowzbudzonych jądra Y, odpowiadają szerokością energetycznym, które nawzajem się nakładają. Emisja niskoenergetycznych naładowanych cząstek maleje wraz energią cząstek emitowanych, ponieważ ich zdolność przenikania przez barierę sił kulombowską maleje.
Linia 135:
Reakcje (n,f), w których pociskami są neutronu, są zawsze egzoenergetyczne dla jader X ciężkich. Energia reakcji jest unoszona przez produkty reakcji, tzn.:
{{CentrujWzór|<MATH>Q_f=\sum_lE^{(k)}(F_l)+\sum_{\nu}E^{(k)}_{\nu}(n)+\sum_kE_{\gamma_k}+\mbox{promieniowanie}\;</MATH>|6.22}}
Promieniowanie wydzielane podczas reakcji {{linkWzór|6.15}} może być to promieniowanie &beta;<sup>-</SUP> i {{Formuła|<math>\tilde{\nu}\;</MATH>}}, która jest wydzielana w procesie rozpadu neutronu (która jest jednych z produktów rozważanej reakcji) zachodzącej według {{LinkWzór|3.41|Wstęp_do_fizyki_jądra_atomowego/Rozpady_(przejścia,_przemiany)_jądrowe}} i promieniowania &gamma;, która jest wydzielana w procesie deekscytacji jądra F<sub>i</sub>.
Wiemy, że jeśli energia neutronów jako substratów reakcji jest E<sub>n</sub>=0,025eV, a energia wzbudzenia jądra złożonego jest {{Formuła|<MATH>{}^{235}U\;</MATH>}} w wyniku reakcji {{linkWzór|6.20}} jest 6,5MeV, to w tym przypadku ciepło reakcji jest 200MeV, to jądra F<Sub>i</sub> unoszą energię 165MeV, neutrony 5MeV, a fotony &gamma; energię 7MeV, a pozostałe produkty reakcji w wyniku promieniowania energię 23MeV, czyli ponad 80% energii przejmują fragmenty rozczepienia.
===Mechanizm reakcji rozszczepienia===